Sinokalykantus chiński

Dotychczas w uprawie poza ojczyzną sinokalykantus chiński jest prawdziwym unikatem i najbardziej egzotycznym spośród krzewów, które były i będą opisywane w tym cyklu. Należy do rodziny kielichowcowatych (Calycanthaceae).

Sinokalykantus chiński (Sinocalycanthus chinensis) jest bardzo podobny do krzewów z rodzaju kielichowiec (Calycanthus). Zaraz po odkryciu w 1963 r. nosił nazwę kielichowiec chiński (Calycanthus chinensis), ale odkrywcy ? Chińczycy W. C. Cheng i S. Y. Chang ? już rok później podnieśli go do rangi nowego rodzaju Sinocalycanthus.

Opis

Sinokalykantus chiński w stanie naturalnym występuje na wschodzie Chin, w północno-zachodniej części prowincji Chekiang, przeważnie na północno-wschodnich zboczach gór i na obrzeżach lasów. Tamtejszy klimat bywa nazywany subtropikalnym. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi tam +16,4°C (temperatury ekstremalne to -9°C i 40,2°C), natomiast opady atmosferyczne utrzymują się na poziomie 1500 mm. Sinokalykantus chiński rośnie na wysokości 600-1000 m n.p.m., na stanowiskach w pełni nasłonecznionych, glebach próchnicznych, przepuszczalnych, wilgotnych, lecz nie mokrych. Zajmuje niewielki obszar i ma niewiele stanowisk, dlatego też jest to gatunek endemiczny. W ojczyźnie tworzy krzewy wysokości 1-3 m. Liście są jajowate do eliptycznych, długości do 15 cm o wyciągniętym i...