Edyta Rosłon-Szeryńska

Łąki kwietne są ciekawą alternatywą dla trawników wymagających pracochłonnego koszenia i podlewania. Barwne kolory, zmienność i małe wymagania pielęgnacyjne to niewątpliwe zalety wprowadzania łąk kwietnych na tereny miejskie. Po zaprzestaniu stosowania zarówno nawozów sztucznych i pestycydów, jak i intensywnych prac pielęgnacyjnych na trawniki wraca życie i mnogość gatunków.
Tworzy się układ biocenotyczny oparty na prawach i zasadach ekologii, gdzie roślinność powiązana jest z siedliskiem, na którym prócz bogactwa flory pojawia się fauna (wśród niej motyle, ważki i pasikoniki). Łąki kwietne są odpornym układem roślinnym. Szkodniki zwalczane są przez ich naturalnych wrogów mających tu korzystne warunki rozwojowe.

Co to jest łąka kwietna?
Terminem „łąka” w botanice określa się półnaturalne zespoły roślin złożone z traw oraz z jednorocznych i trwałych roślin kwiatowych. Naturalnie łąki utrzymują się w dolinach rzek lub na leśnych polanach na siedliskach łęgowych lub grądowych po wykarczowaniu drzew. Są łąki wilgotne (zbiorowisko Calthion) i świeże (Arrhenaterion elatioris). Mianem łąki określa się również murawy na górskich stokach z roślinnością preferującą podłoże wapienne (z klasy Elyno-Sesleriatea) albo roślinnością preferującą gleby kwaśne (z klasy Caricetea curvulae). Większość zbiorowisk łąkowych wykształciła się pod wpływem rolniczego użytkowania wykarczowanyc...