W Dzienniku Ustaw 23 sierpnia br. opublikowana została długo wyczekiwana przez branżę wodociągowo-kanalizacyjną Ustawa z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. W konsekwencji wejścia w życie części jej przepisów już dzień po publikacji pojawiają się jednak istotne wątpliwości.

Wątpliwości, które rodzą się wokół najnowszej ustawy Prawo wodne, dotyczą dalszego obowiązywania niektórych taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków.

Zmiana definicji ścieków

Głównym ?winowajcą? wszystkich wątpliwości dotyczących losu prawnego taryf jest przepis art. 494 nowego Prawa wodnego (dalej: nP.w.), wprowadzający zmiany do Ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. DzU z 2017 r. poz. 328, dalej u.z.z.w.). Najbardziej interesującą w kontekście poruszanej problematyki zmianą jest modyfikacja definicji ścieków zawartej w art. 2 pkt 8 u.z.z.w. Zgodnie z nowym brzmieniem tego przepisu, definicja ścieków nie obejmuje już bowiem wód opadowych i roztopowych ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzących z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, w szczególności z miast, portów, lotnisk, terenów przemysłowych, handlowych, usługowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów.

Dodatkowo trzeba także zwrócić uwagę na definicję taryfy, zawartą w art. 2 pkt 12 u.z.z.w., zgodnie z którą taryfa jest zestawieniem...