W demokratycznym społeczeństwie potencjał dla realizacji określonych idei tkwi w przekonaniu i zachowaniu pojedynczych obywateli. Od ich poparcia zależy, czy wytyczony program odnosi sukces, czy też nie.
Ta prawda odnosi się także do zagadnień związanych z wytwarzaniem i wykorzystywaniem energii. Przykładem potwierdzającym tę tezę jest program termomodernizacji budynków mieszkalnych. W pierwszych latach obowiązywania ustawy termomodernizacyjnej zaangażowanie właścicieli domów i mieszkań w realizację projektów docieplenia domów, modernizację instalacji grzewczych i źródeł ciepła był minimalny i nie spełniał oczekiwań ustawodawcy. Ten stan trwał do czasu ustanowienia korzystniejszych warunków otrzymania premii termomodernizacyjnej, co stało się za sprawą nowelizacji ustawy w 2001 r. Zarówno potrzeba oszczędności energetycznych, jak i nowe zapisy ustawy zostały zaakceptowane przez obywateli i dzisiaj prace termomodernizacyjne nabierają takiego rozpędu, że państwo nie nadąża z planowaniem środków na premie, pomimo że nakręcają one inwestycje i wpływy podatkowe, przekraczające wydatki.
Innym wyzwaniem dla społeczeństwa, obok oszczędzania energii, jest program zwiększonego udziału źródeł odnawialnych w ogólnym wykorzystaniu energii. Wzrasta zrozumienie problemu przez obywateli w zakresie zastosowania nowoczesnych kotłów, kominków i pieców opalanych drewnem w ogrzewaniu domów, a także kolektorów słonecznych dla podgrzewania ciepłej wody użytkowej. Decyduje o tym rosnąca ś...