Polska jest krajem intensywnie rozwijającym się. Na skutek wieloletnich zaniedbań do dziś, podobnie jak wiele innych państw, borykamy się ze złym stanem niektórych komponentów środowiska. Problem ten szczególnie nasila się w przypadku środowiska wodnego.

Mając świadomość sytuacji, Unia Europejska 23 października 2000 r. wprowadziła dyrektywę 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, ustanawiającą ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.Urz. WE L 327 z 22.12.2000 r., str. 1, Dz.Urz. UE polskie wydanie specjalne rozdz. 15, t. 5, str. 275, z późn. zm.), zwaną Ramową Dyrektywą Wodną (RDW), która nakłada obowiązki bezpośrednio jedynie na państwa członkowskie. Nie może być ona jednak pomijana w procesie dokonywania wykładni obowiązujących przepisów prawa. RDW weszła w życie 22 grudnia 2000 r. Najważniejszym jej zadaniem jest ochrona zasobów wodnych z myślą o przyszłych pokoleniach. Wprowadza zintegrowaną politykę, mającą na celu zapewnienie ludziom dostępu do czystej wody pitnej w rozsądnej cenie, co umożliwi rozwój gospodarczy i społeczny, przy równoczesnym poszanowaniu potrzeb środowiska naturalnego. Głównym celem RDW jest osiągnięcie dobrego stanu wszystkich części wód przez określenie i wdrożenie koniecznych kroków w ramach zintegrowanych programów działań w państwach członkowskich do 2015 r.

Wyjątki od reguły

Zmierzając do spełnienia tych założeń, w art. 38 ust. 1 i 2 Ustawy z 18 lip...