Społeczność międzynarodowa postrzega zagrożenia wynikające z postępujących zmian klimatu, czego wyrazem jest Traktat Klimatyczny (Rio de Janeiro, 1992 r.) oraz uzupełniający go Protokół z Kioto, określający przewidywane do 2012 r. redukcje emisji CO2.

Unia Europejska jest na arenie międzynarodowej jedną z najbardziej aktywnych organizacji prowadzących politykę redukcji emisji gazów cieplarnianych, m.in. poprzez wdrożenie europejskiego systemu handlu uprawnieniami do emisji, wdrażanie środków redukcji emisji w najbardziej emisyjnych sektorach (przemysł, budownictwo) czy stymulacji aktywnej polityki klimatycznej na poziomie krajowym i lokalnym. Władze regionalne i lokalne stanowią jedno z najbardziej skutecznych ogniw w realizacji polityki ochrony klimatu. Mogą one skutecznie kształtować politykę klimatyczną na wielu obszarach kompetencji – od budownictwa, poprzez planowanie przestrzenne i rozwój odnawialnych źródeł energii. Jednak tworzenie i realizacja aktywnej polityki klimatycznej i włączanie jej do ogólnego planowania na poziomie lokalnym ciągle napotyka pewne trudności.
Wychodząc naprzeciw działaniom na rzecz realizacji polityki klimatycznej na poziomie lokalnym, w Holandii stworzono narzędzie wspierające projekt „Menu Klimatyczne”. Okazało się ono na tyle interesujące, że ok. 250 samorządów miejskich we wszystkich prowincjach holenderskich przyłączyło się do projektu i posługuje się nim w rozwijaniu swojej lokalnej poli...