Zmiany w ustawie o ochronie przyrody (której pierwotna wersja pochodzi z 1991 r.) dokonane w latach 2000-2001 miały trzy podstawowe cele: uwzględnienie wymagań wynikających z postanowień Konstytucji RP, dostosowanie do systemu ochronnego obowiązującego w prawie Unii Europejskiej oraz do nowej struktury całości regulacji w zakresie ochrony środowiska.

Nowelizacja przyniosła przede wszystkim wzmocnienie charakteru prawnego planów ochrony parku narodowego, rezerwatu i parku krajobrazowego - stały się one powszechnie obowiązującym aktem prawnym. Tym samym uległ zmianie tryb ich przygotowywania i zatwierdzania. Ponadto zmieniono zasady ustalania zakazów i nakazów obowiązujących w stosunku do wprowadzanych form ochrony przyrody, choć lista tych form pozostała ta sama. Istotną zmianą było również wprowadzenie do ustawy o ochronie przyrody grupy przepisów odnoszących się do ochrony terenów zieleni oraz zasad usuwania drzew i krzewów. Do 1 października 2001 r. było to przedmiotem regulacji nieobowiązującej już ustawy z 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska. Rozbudowano również regulację dotyczącą ogrodów botanicznych i zoologicznych, zwłaszcza w zakresie tzw. gospodarki genowej. Zdaniem resortu zmiany te okazały się niewystarczające.

Perspektywy zmian

W sejmie trwają prace nad nową ustawą o ochronie przyrody. Rządowy projekt wpłynął 5 września 2003 r. (druk sejmowy nr 1982). Został on następnie skierowany do sejmowej Komisji Europejs...