Uprzemysłowienie, urbanizacja, rosnący poziom życia oraz występujący w wielu krajach wzrost demograficzny doprowadziły do znacznego wzrostu ilości odpadów. Ta wielka i powiększająca się masa zbędnych dóbr, produktów ubocznych i rozmaitych organicznych i nieorganicznych pozostałości musi zostać zagospodarowana, bowiem środowisko przyrodnicze nie ma nieskończonej zdolności do asymilacji odpadów.
Obecnie niezbędne jest określenie społecznie akceptowalnej równowagi pomiędzy minimalizacją odpadów (redukcja u źródła), recyklingiem i ostatecznym usuwaniem odpadów na składowiska. Konieczna jest równowaga kosztów i korzyści między metodami recyklingu i innymi sposobami zagospodarowania odpadów. Poszczególne technologie zagospodarowania odpadów (np. składowiska, spalanie, kompostowanie) pociągają za sobą różne koszty finansowe i środowiskowe. Recykling niekoniecznie jest pozbawionym kosztów i nieszkodliwym dla środowiska procesem.
Zgodnie z zasadą hierarchii zagospodarowania odpadów, ich minimalizacja i zapobieganie powstawaniu powinny mieć pierwszeństwo przed recyklingiem i powtórnym użyciem, a te z kolei przed ostatecznym składowaniem. W warunkach gospodarki rynkowej bardziej celowe jest stosowanie podejścia ekonomicznego, umożliwiającego ocenę kosztów i korzyści, w tym również społecznych, wszystkich opcji bez względu na ich miejsce w hierarchii.
Społecznie akceptowalne limity redukcji ilości odpadów będą musiały zostać określone za pomocą oceny ryzyka oraz analizy cy...