Spośród terminów stosowanych w celu poprawy stanu miast, takich jak rewitalizacja, rewaloryzacja, rehabilitacja i restrukturyzacja, to odnowa ma najszersze znaczenie. Semantycznie pojemny termin pozwala na podkreślenie podobieństwa miast i organizmów. Oba byty są strukturami obdarzonymi określoną witalnością i podlegają ewolucji. I choć nie są to zjawiska w pełni analogiczne, mówimy o tkance miejskiej, zaznaczając tym samym jej ?naturalną? zmienność.

W przestrzeni zurbanizowanej obok tego, co pochodzi z przeszłości, pojawiają się nowe obiekty i współczesne rozwiązania. Jednak nie zdarza się, aby obie jakości, przeszłość i teraźniejszość, a także przyszłość, harmonijnie współistniały bez naszego wysiłku. Nim uzyskamy równowagę, nierzadko popadamy w skrajności. Chętnie przyznamy, że ochrona dziedzictwa jest niebywale istotna, gdyż to przeszłość kształtuje tożsamość jednostek i społeczności. Jednocześnie bieżące problemy oraz aspiracje zdawały się usprawiedliwiać faktyczną nonszalancję wobec odziedziczonego zasobu. Znamienne, iż dopiero zaistnienie świadomości ekologicznej, wyraźnie zarysowującej się w ostatnim dwudziestoleciu, pozwoliło na implementację modelu zrównoważonego rozwoju również w odniesieniu do ochrony dziedzictwa kultury.

Odpowiednia ochrona zabytków

Istotne jest zrozumienie, iż rozwój nie oznacza wyłącznie ekspansji. Postawa właściwa dla nowożytności i dziewiętnastego wieku ust...