Prawna ochrona krajobrazu

Odpowiedzialność karna ? przestępstwa

Cz. II

Jednym z najpoważniejszych zagrożeń walorów krajobrazowych jest bezprawne budownictwo na terenie o tego typu walorach oraz bezprawne prowadzenie na nim działalności gospodarczej. Problem ten został dostrzeżony przez ustawodawcę w ustawie z 1991 r. o ochronie przyrody. W tym dokumencie przepis obowiązywał przez siedem lat, po czym został przejęty do Kodeksu karnego i zapisany w art. 188.

W przepisach karnych Ustawy z 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (DzU nr 114, poz. 492) został zamieszczony art. 56 typizujący przestępstwo, które popełniał ten, kto na obszarze objętym ochroną przyrody albo w otulinie takiego obszaru wznosił nowy lub powiększał istniejący obiekt budowlany albo prowadził działalność gospodarczą wbrew zakazom lub ograniczeniom obowiązującym na tych terenach. Przestępstwo to było zagrożone ? w razie umyślności (ust. 1) ? karą pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny oraz wysoką nawiązką, a w razie nieumyślności (ust. 1) ? karą ograniczenia wolności albo grzywny. Przepis ten obowiązywał przez siedem lat, po czym został przejęty do Kodeksu karnego (k.k.).

Znamiona przestępstwa

Uchwalony 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (k.k.), obowiązujący od 1 września 1998 r., w rozdziale XXII ?Przestępstwa przeciwko środowisku? zawiera ...