Jako element wspierający proces ograniczania strat wody szeroko wykorzystuje się oprogramowanie komputerowe. Dotyczy to etapu zarówno projektowania inwestycji, jak i późniejszej eksploatacji i uaktualnień kontynuowanego procesu ograniczania strat.

Sieci wodociągowe, na których ogranicza się straty wody, składają się najczęściej z trzech typów obszarów: stref wyposażonych w nowe przewody i uzbrojenie, gdzie występuje minimalna ilość awarii (prowadzi się tu okresowe pomiary strat i ewentualną kontrolę wycieków), stref o większej awaryjności, zasługujących na przeglądy okresowe (co jest domeną Aktywnej Kontroli Wycieków – AKW) oraz stref, gdzie poziom awaryjności lub specyfika wycieków (np. tereny szkód górniczych) wymaga zastosowania Szybkości Napraw (SN).
Oznacza to, że prawie każda sieć wodociągowa po wykonaniu strefowania posiada strefy o wyżej wymienionych właściwościach. Dopiero po wykonaniu dla nich obliczeń ekonomicznych wskazuje się na konkretnie przydatny dla nich proces oraz jego natężenie. Natężenie rozumiane jest tutaj jako większe lub mniejsze zaangażowanie środków finansowych i sił przedsiębiorstwa.
Nie wydają się tutaj zasadne rozważania na temat sieci, które nie posiadają dokonanego strefowania, gdyż taki sposób walki ze stratami wody zalicza się obecnie do wysoce przestarzałego i ograniczonego podejścia eksploatacyjnego. Jeśli przedsiębiorstwo nie ma wydzielonych stref wodociągowych, uważa się, że ma bierne podejście do strat wo...