Dwa jednokierunkowe pasma ruchu, prowadzące w przeciwnych kierunkach, jeśli tylko warunki przestrzenne na to pozwalają, przyjęło się oddzielać pasem zieleni. Rodzaj zastosowanej roślinności powinien wynikać z funkcji, jaką ma ona pełnić w danym układzie przestrzenno-komunikacyjnym.

Zanim podejmie się działania projektowe, warto się zastanowić, jaką rolę pełni każda z form roślinności możliwa do zastosowania na ulicznym paśmie zieleni, rozdzielającym pasy ruchu.
Starannie strzyżone trawniki są efektownym elementem dekoracyjnym przestrzeni miejskiej. Rozległe zielone płaszczyzny działają kojąco, zatrzymując zanieczyszczenia i podnosząc wilgotność powietrza. Jednak, gdy „świecą” plackami wydeptanych narożników przy przejściach dla pieszych i z roku na rok szerszych ścieżek - skrótów, a do tego nie są systematycznie koszone – zaczynają szpecić zamiast zdobić. Założenie trawników nie pociąga za sobą wielkich kosztów, natomiast dalsza pielęgnacja wymaga rokrocznie kolejnych nakładów.


Drzewa w pasie oddzielającym ciągi piesze od jezdnych.

Trawnik w środkowym paśmie rozdzielczym ma kilka zalet. Po pierwsze, w razie kolizji szeroki pas niskiej zieleni pozwala uciec przed zderzeniem, a w przypadku awarii można zepchnąć samochód na trawę, przy możliwie najmniejszych utrudnieniach dla współużytkowników dro...