Z zainteresowaniem przeczytałem artykuł T. Machelskiego i E. Bieniek-Koronkiewicz „Finansowanie odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych”, jaki ukazał się w „Recyklingu” 3/2007. Daje on przyczynek do zabrania głosu w dyskusji dotyczącej sposobu rozstrzygnięcia zagadnienia finansowania odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych oraz poużytkowych.

Można też odnieść się do opublikowanego przez NIK raportu „Informacja o wynikach kontroli gospodarowania odpadami opakowaniowymi i poużytkowymi” i uwag sformułowanych na jego podstawie przez autorów przywoływanego artykułu.
Autorzy stwierdzają (za raportem NIK), że w praktyce system opłat produktowych okazał się mało skuteczny. Nie zdyscyplinował przedsiębiorców do osiągnięcia wymaganych poziomów odzysku i recyklingu. Nie zachęcił też gmin do rozwijania selektywnego zbierania odpadów, o czym jest mowa w raporcie.

Funkcja opłaty produktowej
Wydawać się może, że tak postawiona teza zarówno przez autorów artykułu, jak i w raporcie NIK jest zbyt daleko idąca. Słusznie zauważa się, iż system opłat produktowych ma na celu zdyscyplinowanie przedsiębiorców do osiągania wymaganych poziomów odzysku i recyklingu. Jedną z powszechnie przyjmowanych funkcji opłat za korzystanie ze środowiska (a w szczególności opłat produktowych) – jest funkcja motywująca – kształtująca wzorce pożądanego zachowania z punktu widzenia ochrony środowiska. Za ich pośrednictw...