Połączenia żelazoorganiczne w wodach podziemnych
W Polsce na potrzeby wodociągowe wykorzystuje się wody podziemne i powierzchniowe. Zaopatrzenie w wodę większości wsi i małych miast opiera się na zasobach wód podziemnych, a duże zakłady wodociągowe ujmują i oczyszczają przede wszystkim wody powierzchniowe.
Tylko nieliczne zakłady wykorzystują wody podziemne, których skład fizyczno-chemiczny odpowiada wymaganiom stawianym wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Składnikami dyskwalifikującymi ujmowane wody podziemne są przede wszystkim żelazo, mangan, agresywny dwutlenek węgla, a w wielu przypadkach również substancje organiczne, najczęściej humusowe. W przypadku wód podziemnych, charakteryzujących się zwiększoną zawartością substancji organicznych, związków żelaza oraz znaczną mętnością i intensywnością barwy, nie wystarcza zastosowanie konwencjonalnego układu oczyszczania. W procesie napowietrzania wody nie wytrącają się dobrze sedymentujące aglomeraty wodorotlenku żelaza (III), lecz powstają koloidalne oraz rozpuszczalne w wodzie barwne połączenia żelazoorganiczne, a stabilność tych połączeń zwiększa się wraz z rosnącym stężeniem ligandów organicznych. Podejmowane są różne próby intensyfikacji usuwania żelaza występującego w połączeniach z ligandami organicznymi. Jednym z zalecanych sposobów jest stosowanie koagulacji solami glinu, bądź wapnem1-4.
Charakterystyka wód ...
