Uliczne kosze to elementy wyposażenia stosunkowo nowe na miejskich ulicach. W Warszawie jeszcze w XIX w. nie dawano sobie rady z utrzymaniem czystości na ulicach, a na większości podwórzy stały skrzynie na odpadki, w których grasowały psy, koty i szczury.

Pierwsze kosze uliczne zaczęto ustawiać na warszawskich ulicach w 1916 r. Po 1927 roku ich liczba stopniowo się zwiększała wraz z rozwojem Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania. Kosze zwano ówcześnie ?naczyniami śmieciowymi?, ?puszkami blaszanymi? lub ?blaszankami?.

Dzisiaj sytuacja jest zgoła odmienna ? ?naczynia śmieciowe? stanowią typowy element wyposażenia przestrzeni publicznej. Narzekamy na nie, gdy jest ich za mało lub gdy są przepełnione. Interesuje nas głównie ich liczba i lokalizacja. Czy zwracamy uwagę na estetykę?

Zebrany na potrzeby artykułu materiał stanowi interesujący przykład ulicznych koszy jako elementów umeblowania wpisanych w kontekst otoczenia lub zupełnie niedopasowanych do pozostałych składników zagospodarowania lub do charakteru miejsca.

Istotne jest więc przyjrzenie się kilku aspektom, które warto brać pod uwagę, wybierając lub projektując uliczne kosze.

Funkcjonalność ? funkcjonalne rozwiązania obejmują: lokalizowanie w miejscach strategicznych, w których często pojawiają się ludzie (skrzyżowania dróg, wejścia do obiektów, okolice miejsc do siedzenia), dopasowanie ich liczby do potrzeb użytkowników przestrz...