Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków jest aktem prawnym, na który środowiska wodociągowe czekały z niecierpliwością. Oczekiwania te rozciągały się na taki dokument, który - na wzór kodeksu - rozwiązywałby najważniejsze problemy tej specyficznej branży. Jednakże sposób tworzenia ustawy od początku nie budził zaufania zainteresowanych. Obiecane konsultacje wprawdzie były prowadzone, ale w praktyce nie uwzględniono wniosków i uwag, a decydujący wpływ na treść wielu przepisów miały inne grupy interesów, popularnie zwane lobbingiem. W konsekwencji tak stworzona ustawa spotkała się z rozczarowaniem, a nawet doprowadziła do podziału środowiska na jej zwolenników i przeciwników.

Oczekiwania przedsiębiorców
Przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne prowadzą działalność gospodarczą w sektorze usług, zaliczanym do użyteczności publicznej. Podstawą podejmowanej działalności jest ogół przepisów, właściwych do prowadzenia działań gospodarczych, zawartych w ustawach: „O działalności gospodarczej”, „Kodeks spółek handlowych”, „O przedsiębiorstwach państwowych”, „O finansach publicznych”, „O rachunkowości”, „O podatku dochodowym od osób prawnych”, „O zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków”, „Prawo ochrony środowiska”, „Prawo wodne”. Sześć pierwszych ustaw wiąże się z formalno-prawną i finansową działal...