Różnorodność opinii środowiska odnośnie alternatywnych rozwiązań materiałowych, w tym przede wszystkim w kwestii tworzyw sztucznych, stosowanych w wodociągach i kanalizacji, może zaskakiwać. Przy tym zapomina się, że w technice, podobnie jak w innych dziedzinach, brak jest panaceum rozwiązującego wszystkie istniejące problemy.

Osiągnięcie oczekiwanego rezultatu jest możliwe jedynie przy uwzględnieniu wszystkich cech charakterystycznych danego wyrobu i wynikających stąd jego szczególnych wymagań.
W przypadku wodociągów i kanalizacji istotną rolę odgrywają warunki posadowienia sieci i obiektów. Jest przy tym pewną prawidłowością lokalizacja sieci w miarę uzupełniania braków na coraz mniej korzystnych terenach, a więc pogarszanie się „średnich” warunków realizacji. Obiektywnym efektem staje się konieczność coraz powszechniejszego stosowania różnych środków (rozwiązań i technologii) wspomagających, a więc odpowiednio wczesnego poznania warunków panujących w podłożu. Wprawdzie pierwsze polskie doświadczenia z użyciem tworzyw sztucznych w wodociągach i kanalizacji są dość odległe w czasie i relatywnie wczesne, jednak przez wiele lat ograniczały się one do instalacji domowych oraz rurociągów o niewielkich średnicach. Mierne efekty zbyt długiego zaangażowania się w rozwiązania tradycyjne oraz dostępność po 1990 r. szerokiej oferty alternatywnej spowodowały bardzo duże zainteresowanie m.in. tworzywami sztucznymi. Niestety, nowym rozwiązaniom nie towa...