Od początku lat 90. XX w. w kraju wdrażane są technologie podwyższonego usuwania związków biogennych ze ścieków. Podstawowym czynnikiem wpływającym na ten proces stały się zmiany ustrojowe i wzrost świadomości o stanie zanieczyszczenia środowiska wodnego ściekami, odprowadzanymi z gospodarstw domowych i przemysłu.

Nowatorskie wówczas przepisy, szczególnie Ustawa z 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (DzU nr 16, poz. 95), określiły sprawy związane z oczyszczaniem ścieków komunalnych jako zadania własne gmin.
 
Kolejnym krokiem stało się uściślenie w aktach wykonawczych do Prawa wodnego norm dotyczących jakości ścieków oczyszczonych i sklasyfikowanie wielkości oczyszczalni wg równoważnej liczby mieszkańców (RLM), odpowiadającej wielkości ładunku BZT5 w ściekach surowych.
 
Pierwszą ważną nowelizacją prawa w zakresie jakości oczyszczonych ścieków od 1991 r. było Rozporządzenie Ministra Środowiska z 29 listopada 2002 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowisk wodnego (DzU nr 212, poz. 1799, z późn. zm.). W załączniku nr 1 do rozporządzenia przyjęto łagodniejsze warunki dla małych oczyszczalni, o obciążeniu do 14999 RLM, określając dopuszczalne wartości stężenia fosforu i azotu...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?