Podstawową przyczyną pogarszania się stanu wód jezior jest nadmiar związków biogennych, pochodzących głównie ze spływów powierzchniowych z terenów rolniczych. Zagrożeniem pozostaje także zabudowa bezpośrednio przylegających do nich terenów.

Związki biogenne przyspieszają rozwój biomasy roślinnej, której rozkład jest przyczyną wtórnego zanieczyszczenia wód i wzrostu trofii. W jeziorach oligotroficznych prawie cała wyprodukowana materia organiczna ulega mineralizacji i powraca do obiegu.

W jeziorach eutroficznych pojawiają się organizmy beztlenowe i odkładają się duże ilości mułu sapropelowego.

To prowadzi do powolnego wypłycania jezior, a później ich całkowitego zaniku. Jednym z najważniejszych pierwiastków biogennych, którego brak ogranicza produkcję pierwotną jeziora, jest fosfor. Szczególnie istotna jest właściwość tego pierwiastka związana z różną rozpuszczalnością jego związków w wodzie. W warunkach tlenowych uwalniające się podczas rozkładu biomasy fosforany wytrącają się i odkładają w osadach dennych. W warunkach beztlenowych przechodzą ponownie do roztworu, stanowiąc podstawowe źródło zasilania wewnętrznego.

Po przekroczeniu krytycznego stężenia związków biogennych jeziora oligotroficzne przekształcają się nieodwracalnie w jeziora eutroficzne.

Zabiegi mające na celu powstrzymanie lub spowolnienie procesów eutrofizacji są nie tylko trudne do przeprowadzenia i niezwykle kosztowne, ale najczęściej ta...