Reżim prawny wobec ogrodów botanicznych
W sensie prawnym ogrodem botanicznym jest jedynie ten ogród, który powstał zgodnie z zasadami ustalonymi w ustawie o ochronie przyrody. Punktem kluczowym jest tu uzyskanie zezwolenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.
Ustawa z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU z 2013 r. poz. 627 ze zm., zwana dalej ustawą) w art. 5 pkt 10 definiuje ogród botaniczny jako ?urządzony i zagospodarowany teren wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nim związanymi, będący miejscem ochrony ex situ, uprawy roślin różnych stref klimatycznych i siedlisk, uprawy roślin określonego gatunku oraz prowadzenia badań naukowych i edukacji?. Ochrona ex situ natomiast polega na ochronie gatunków roślin, zwierząt i grzybów poza miejscem ich naturalnego występowania oraz ochronie skał, skamieniałości i minerałów w miejscach ich przechowywania (art. 5 pkt 6 ustawy).
Ogrody botaniczne nie są jednak tzw. formami ochrony przyrody, które wymieniono w art. 6 ustawy. Do form ochrony przyrody wg ustawy (rozdział 2) zaliczamy: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody, stanowiska dokumentacyjne, użytki ekologiczne, zespoły przyrodniczo-krajobrazowe oraz ochronę gatunkową roślin, zwierząt i grzybów.
W interesie publicznym
Ogrody botaniczne podlegają jednakże ochronie na podstawie p...