Problem deficytu przestrzeni niezbędnej do posadzenia i utrzymania drzew w miastach dotyczy przede wszystkim niewystarczającej ilości gleby lub jej nadmiernej kompresji. Najczęściej dotyczy ściśle zabudowanych centrów miast, dzielnic biznesowych i handlowych, gdzie pod ziemią buduje się parkingi oraz kryje się rozległa infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna, energetyczna i komunikacyjna. Wprowadzenie i utrzymanie zieleni w tego typu miejscach wymaga zastosowania rozwiązań niestandardowych.

Do prawidłowego wzrostu i rozwoju rośliny potrzebują wody, składników odżywczych, światła i powietrza (także w glebie). O dostępności wymienionych składników, poza światłem, decydują struktura i właściwości fizyczne gleby, a ściślej rzecz ujmując – jej porowatość. Idealne warunki dla prawidłowego funkcjonowania systemu korzeniowego zapewnia podłoże, w którym ok. 30% objętości porów wypełnia powietrze. Niestety zagęszczanie gruntu podczas budowy ulic, chodników oraz budynków prowadzi do degradacji struktury gleby, zmniejszenia jej porowatości, co przyczynia się do obniżenia udziału wody i powietrza. 

Do znanych i stosowanych metod pozwalających zmniejszyć kompresję gleby, a co za tym idzie – wprowadzić roślinność, należą m.in. podłoża strukturalne, oparte na mieszankach kamienno-glebowych, oraz modułowe systemy antykompresyjne, chron...