Różanecznik Smirnowa (Rhododendron smirnowi Trautv.) jest gatunkiem zawsze zielonym, którego liście raz rozwinięte żyją kilka lat, po czym opadają, ale co roku powstają nowe, dlatego krzew jest zawsze ulistniony, niezależnie od pory roku. W stanie naturalnym roślina występuje w północno-wschodniej Turcji (Lazistan) i w południowo-zachodniej Gruzji ? w Adżari (Kaukaz), w górach na wysokości 800-2400 m n.p.m., w lasach mieszanych, krzewiastych zaroślach, na górskich pastwiskach i odkrytych zboczach. Różanecznik ten został odkryty przez M.N. Smirnowa i W.A. Massalskiego w 1885 r. w tureckim Lazistanie, a rok później opisał go E.R. Trautvetter.

Opis

Różanecznik Smirnowa w ojczyźnie tworzy krzewy lub małe, pokrzywione drzewka o wysokości do ok. 5 ? 8 m, z pogiętymi i na końcach podnoszącymi się pędami. W uprawie osiąga wysokość 1,5-3 (-4) m, na szerokość rozrasta się dość silnie, ale występują też okazy słabiej się rozkrzewiające. Młode pędy są biało, filcowato owłosione, po dwóch latach nagie. Podłużnie eliptyczne liście długości 7-15 cm i szerokości 3-6 cm, skórzaste, młode na wierzchu pokrywa biały kutner, później zanikający. Ciemnozielone i błyszczące liście na spodzie mają szarobiałą, przechodzącą w barwę cynobrową wyściółkę. Brzegi liści zawinięte są do dołu, a krótkie ogonki liściowe, pąki liściowe, kwiatostanowe oraz szypułki kwiatowe  także pokrywa gęste, kutnerowate owłosienie. Kwiaty o koronie dzwonkowatolejk...