W ubiegłym roku został wprowadzony w Polsce system zbywalnych świadectw pochodzenia dla energii odnawialnej. Ponieważ polityka Unii Europejskiej przewiduje nałożenie na państwa członkowskie obowiązku wspierania także innych obszarów sektora energetycznego, pojawia się naturalna pokusa, aby skorzystać z doświadczeń zdobytych przy konstruowaniu systemu dla odnawialnych źródeł energii.

Zielone certyfikaty – główne elementy systemu
Głównym elementem tego systemu jest rozdział energii fizycznej i premii ekologicznej – świadectw pochodzenia. Oznacza to, że wytwórca energii osobno sprzedaje energię elektryczną, a osobno prawa majątkowe do świadectw pochodzenia. Bez zmian pozostał kierunek obligacji – obowiązkowi umorzenia świadectw pochodzenia podlegają podmioty sprzedające energię odbiorcom końcowym. Energia fizyczna kupowana będzie przez sprzedawcę z urzędu, na terenie którego posadowione jest źródło wytwórcze, po średniej cenie rynkowej energii z roku poprzedniego, ogłaszanej w komunikacie przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE). Przyjęto również, że prawa majątkowe wynikające ze świadectw zbywane będą na Towarowej Giełdzie Energii.
Alternatywą dla wypełnienia obowiązku przez umorzenie świadectw jest uiszczenie opłaty zastępczej. Jest to nowość w polskim systemie. Opłata zastępcza ustalona dla pierwszego okresu obligacji wynosi 240 zł/MWh i będzie waloryzowana corocznie o wskaźnik inflacji. Jej wprowadzenie powinno spowodować o...