Samowola budowlana i jej legalizacja
Przepisy Ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. DzU z 2006 r. nr 156, poz. 1118, z późn. zm.) mają na celu zapewnienie ładu, porządku i bezpieczeństwa w procesie inwestycyjno-budowlanym. Ustawodawca przyjął więc za generalną klauzulę wymóg uzyskania pozwolenia na prowadzenie wszelkich prac budowlanych, chyba że wyraźnie z tego obowiązku zwalnia. Zwolnienia te, zgodnie z treścią art. 29, dotyczą małych obiektów o nieskomplikowanej architekturze.
Poza ustawowymi wyjątkami, realizacja inwestycji budowlanej bez wymaganego pozwolenia na budowę jest samowolą budowlaną, której zagadnienia normuje wiele przepisów. Wśród nich podstawowe znaczenie mają postanowienia art. 48 ust. 1 i art. 49b ust. 1. Zgodnie z nimi w razie stwierdzenia samowoli budowlanej właściwy organ (tj. powiatowy inspektor nadzoru budowlanego) nakazuje w drodze decyzji administracyjnej rozbiórkę obiektu lub jego części, a decyzja taka dotyczy wyłącznie obiektów budowlanych, których budowa wymaga uprzedniego uzyskania pozwolenia lub zgłoszenia i może być wydana pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy organ. Przepisy te stanowią ponadto, iż dla wydania decyzji o rozbiórce nie ma znaczenia, czy budowa jest w toku, czy też została już zakończona.
Należy podkreślić, iż nie każda robota budowlana będzie budową w rozumieniu tych zapisów...
