Intensywny rozwój aglomeracji miejskich a później wiejskich, na początku XX w., zaowocował intensyfikacją prac nad zagadnieniami gospodarki odpadami. Konieczność usuwania coraz większej ilości substancji nazywanych odpadami a stanowiących nierozerwalny znak wzrostu uprzemysłowienia, usług, rolnictwa, a także zdolności przemieszczania się ludzi i ogromnych mas surowców oraz towarów wymusił poszukiwanie sposobów rozwiązania problemu.

Rozwój procesów termicznego unieszkodliwiania odpadów w XX wieku

Rozwój tych technologii przebiegał od najprostszych form wysypiskowych (gromadzenie nieuporządkowane wręcz dzikie, w miejscach tzw. nieużytków rolnych, zagłębieniach terenu, w ciekach wodnych, itp.), poprzez pierwsze paleniska z rusztem stacjonarnym (np. na terenie Polski: spalarnia w Poznaniu lub w Gliwicach), czy technologie kompostowania lub demetanizacji. Do technologii tych dodać należy coraz szerzej rozwijane zawracanie do obiegu nazywane recyrkulacją lub recyklingiem. Propagatorzy tych technologii często zapominają, że nie chodzi o pełnowartościowe zawrócenie do tej samej technologii (odpad- wyrób) bowiem właściwości pozyskanych substancji ulegają zmianie po przetworzeniu i wykorzystaniu1. Można przyjąć, że proponowany materiał mający zastąpić tworzywa sztuczne (Belland) i gwarantujący wielokrotne ponowne zastosowanie przy bardziej szczegółowych badaniach wykaże wrażliwość na wiele niespodzianek środowiskowych.
Możliwości s...