Kiedy w Niemczech startował system dualny na przełomie 1990/91 r. działało tylko kilka sortowni odpadów, pracujących na małą skalę. Taśmociągi, sita wibracyjne oraz bębnowe, które były wcześniej używane do gruzu budowlanego, zostały teraz wykorzystane do recyklingu papieru i lekkich opakowań. Sortowanie opierało się w głównej mierze na pracy ręcznej [Fot.: Podczas automatycznego sortowania korzysta się także z sortowania ręcznego, aby jeszcze dokładniej wyselekcjonować odpady na poszczególne frakcje].
W 1999 r. w Niemczech została uruchomiona pierwsza w pełni automatyczna sortownia odpadów pochodzących z tzw. żółtych worków, czyli odpadów zbieranych w systemie DSD (Duales System Deutchland AG).
Pozostałe sortownie, które istnieją w każdym z regionów Niemiec, są w większej mierze zautomatyzowane, zatrudniają jednak również pracowników na ręcznych liniach, uzupełniających sortowanie automatyczne.
Zadaniem sortowni jest wyłączenie ze strumienia odpadów frakcji odpowiadających cechom surowca wtórnego. Trafiające tu odpady, zebrane w ramach selektywnej zbiórki, są odpadami jednorodnymi, zawierającymi jednak różne zanieczyszczenia. Ponieważ każdy rodzaj surowca wtórnego ma inne cechy fizyczne i materiałowe wyłączane są takie odpady, które odpowiadają określonym cechom. Podstawowym kryterium oceny...