Po piętnastu latach funkcjonowania kolejne Prawo wodne kończy swój legislacyjny byt. W ocenie ministra środowiska i wielu innych podmiotów, nastręczało ono, szczególnie w ostatnich latach, coraz więcej problemów, wynikających z licznych, mało spójnych nowelizacji oraz z ewidentnego braku zgodności z prawem Unii Europejskiej. 

Stwierdzono również, także w oparciu o badania Najwyższej Izby Kontroli, że system zarządzania gospodarką wodną stał się nieefektywny, głównie ze względu na brak jasno sprecyzowanego źródła finansowania działań mających na celu utrzymanie wód, poprawę ich jakości oraz realizację koniecznych inwestycji.

Potrzeba pilnego przyjęcia nowych rozwiązań

Z wymienionych powodów w projekcie nowego Prawa wodnego uwzględniono transpozycję dyrektywy 91/676/EWG z 12 grudnia 1991 r., dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami pochodzenia rolniczego, oraz uwzględniono art. 9 dyrektywy 2000/60/WE z 23 października 2000 r., ustanawiający, w ramach wspólnotowego działania, konieczność wdrożenia zasady ?zwrotu kosztów usług wodnych?. Zbliżający się obligatoryjny termin wdrożenia tych zmian powoduje, że z każdym upływającym tygodniem narasta nerwowość w trakcie procedowania projektu ustawy. Zdaniem ministra środowiska, wypełnienie przez Polskę zobowiązań w zakresie komplementarności polityki opłat za wodę z uwzględnieniem zasady ?zwrotu kosztów za usługi wodne?, co wynika wprost z treści art. 9 Ra...