Aspekt sentymentalny i nawiązanie do klasycznego krajobrazu Włoch nie są jedynymi powodami stosowania drzew kolumnowych w zagospodarowaniu terenów zieleni. Ważniejsze jest czysto pragmatyczne podejście do wypełniania ograniczonej przestrzeni, a do tego drzewa kolumnowe nadają się doskonale. Dotyczy to zarówno ogrodów przydomowych, jak i przestrzeni miejskiej. Wąskie ulice miast nie pomieszczą drzew o szerokich koronach. Owszem, sadzi się często w takich miejscach (niestety) rozmaite drzewa w małych rozmiarach, bez refleksji nad tym, co nastąpi za lat 10 czy 20. A nasadzenia drzew w miastach wymagają wyobraźni i wiedzy. Drzewa kolumnowe (do których można zaliczyć również te o wąskopiramidalnej koronie czy wąskiego pokroju, wydłużonego owalu) nie różnią się w swoich wymaganiach od innych odmian danego gatunku czy jego samego. Jeśli bierzemy więc pod uwagę nasadzenia buka pospolitego, rozmaitych gatunków klonu czy dębu, tam gdzie zastosowanie odmian kolumnowych jest wskazane ze względów estetycznych lub ograniczonej przestrzeni ? możemy z powodzeniem przyjąć, że odmiany o wąskiej koronie będą miały warunki wzrostu takie same, jak innych odmian czy gatunku.
Skąd się to wzięło?
Moda na drzewa kolumnowe sięga czasów renesansu. Po mrocznych wiekach średniowiecza nastąpił wówczas rozkwit nauki i zmieniło się podejście do organizacji przestrzeni ? w tym ogrodów. Oczywiście początkowo dotyczyło to wielkich ogrodów i parków przy posiadłościach możnyc...