Niniejszy artykuł inicjuje cykl poświęcony tematyce odpadów budowlanych minimalizacji ilości ich powstawania, specyfikacji mechanizmów przyczyniających się do powstawania odpadów oraz zagadnieniom recyklingu przestrzennego.
(red.)

W wielu rozwiniętych regionach świata zauważalna jest realizacja szeroko rozumianego konsensusu dotyczącego zasad zrównoważonego rozwoju. Szczególną rolę we wdrażaniu tych zasad przypisuje się miastom jako ważnym konsumentom energii i producentom ogromnej ilości zanieczyszczeń, w tym odpadów. W tym kontekście często zadawane jest pytanie: czy miasta mogą być planowane w taki sposób, aby konsumować mniej zasobów i energii oraz mniej zanieczyszczać środowisko?
Analizując gospodarkę jako cybernetyczny model procesów metabolizmu, niszczenie przyrody występuje zarówno na etapie „wejścia” pozyskiwanych materiałów, jak i na poziomie ich „wyjścia” w wyniku użytkowania i pozbywania się dóbr materialnych, przybierając formę różnych zanieczyszczeń, emisji i resztek szkodliwych dla naturalnych ekosystemów. Traktowanie przyrody jako niewyczerpalnego źródła zasobów naturalnych, a także miejsca nieograniczonego składowania odpadów i zanieczyszczeń znajduje swe odbicie w pogarszającej się jakości życia, we wzroście ilości tzw. chorób cywilizacyjnych czy nieodwracalnej degradacji środowiska przyrodniczego. W krajach rozwiniętych zmienia się filozofia rozwiązywania problemu odpadów. W sekt...