W polskim prawodawstwie istnieją odstępstwa od wymogu uzyskania zezwolenia na usunięcie drzew i krzewów, którego nie wymagają rośliny wymienione na liście wyjątków – w art. 83 ust. 6 Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (DzU nr 92, poz. 880 ze zm.).

Brzmienie art. 83 ust. 6 nie pozostawia wątpliwości, że chodzi zarówno o zezwolenia udzielane przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta, jak i przez wojewódzkiego konserwatora zabytków. W pierwotnym brzmieniu lista wyjątków od zasady zezwalania na usuwanie drzew i krzewów liczyła dziewięć punktów. W wyniku nowelizacji (2005 r.) skreślono bardzo ważny pkt 6 w art. 83 ust. 1, który zwalniał z obowiązku uzyskania zezwolenia usuwania drzew i krzewów niszczących nawierzchnię i infrastrukturę drogową oraz ograniczających widoczność na łukach i skrzyżowaniach (z wyłączeniem rosnących na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków).

Drzewa i krzewy owocowe
Do wymienionych w ustawie wyjątków należą drzewa i krzewy owocowe, przez które, zgodnie z ustaleniami pomologii, rozumie się gatunki owocowe, a ściślej odmiany gatunków owocowych dające jadalne owoce użytkowane przez człowieka.
W przepisach dotyczących opłat za usuwanie drzew zawsze były i nadal są wskazywane gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, które nie są uznawane za owocowe, a zatem nie obejmuje ich wyłączenie obowiązku uzyskania zezwolenia. Kwalifikacja drzewa jako owocowego nie zależy...