Pierwotnym źródłem energii zgromadzonej w biomasie są węglowodany powstające w procesie fotosyntezy z dwutlenku węgla (CO2) zawartego w atmosferze i z wody (H2O) w obecności promieniowania słonecznego, przy czym w wyniku tego procesu do atmosfery uwalnia się tlen.

Sprawność przetwarzania promieniowania słonecznego jest bardzo niska, bo tylko ok. 2% energii jest absorbowane przez rośliny (reszta, tzn. 98% jest odbijana), a z tego tylko ok. połowa jest wykorzystywane przez chlorofil w procesach fotosyntezy.
W dokumentach „Plan działania w sprawie biomasy” oraz „Strategia UE dla biopaliw” Komisja Europejska informuje, że aktualnie 4% zapotrzebowania UE na energię zaspokajane jest poprzez energetyczne wykorzystanie biomasy. Do 2010 r. istnieje szansa na prawie 3- krotne zwiększenie udziału biomasy w pokrywaniu potrzeb energetycznych UE w porównaniu do 2003 r. Na posiedzeniach Rady Europy 8-9 marca 2007 r., przesądzono konieczność osiągnięcia 20% udziału energii ze źródeł odnawialnych w całej Unii Europejskiej oraz minimum 10% udziału biopaliw w każdym z państw do 2020 r. Przy realizacji celu dla biopaliw zapewniona ma być trwałość produkcji oraz dostępność biopaliw drugiej generacji na rynku. Zatem w świetle tych nowych uwarunkowań, jakie są możliwości surowcowe?

Biopaliwa ciekle
W Ministerstwie Gospodarki w marcu 2007 r. został opracowany (przyjęty przez Rade Ministrów w 24.07. 2007): ̶...