W państwach członkowskich UE najważniejszym rozwiązaniem prawnym i organizacyjnym mającym utrzymać różnorodność biologiczną jest program Natura 2000, oparty na sieci obszarów ochrony wybranych gatunków i siedlisk przyrodniczych. Wprowadzenie w Polsce tej formy ochrony spowodowało jednak powstanie licznych konfliktów społecznych, związanych ze sposobami gospodarowania na obszarach Natura 2000.

Konflikty pojawiały się już od początku ustanawiania i wdrażania sieci Natura 2000 w naszym kraju. Ich źródłami na poziomie lokalnym są głównie fatalny wizerunek tej sieci, nieufność samorządów wynikająca ze złych doświadczeń ze współpracy z administracją centralną, brak doświadczenia administracji w gminach, ograniczony czas i niewystarczające środki przeznaczone na komunikację społeczną, traktowanie zagadnień społeczno-gospodarczych jako mniej ważnych w stosunku do zagadnień przyrodniczych oraz brak w gminach specjalistów z zakresu ochrony środowiska i zasobów przyrody.

Niepewność i dezinformacja                        

Obszary Natura 2000 były i często są nadal postrzegane przez wójtów i burmistrzów, inwestorów oraz mieszkańców gmin jako bariera rozwoju gminy. Istnieją bowiem podmioty i grupy społeczne, które z tytułu ustanowienia obszarów Natura 2000 ponoszą dodatkowe koszty lub tracą potencjalne...