Likwidacja nieefektywnych i najbardziej trujących indywidualnych źródeł ciepła i podłączenie odbiorców do sieci ciepła systemowego jest jednym z najskuteczniejszych i najefektywniejszych ekonomicznie mechanizmów działania na rzecz czystego powietrza i ograniczania niskiej emisji.

Ciepło systemowe pokrywa aż 42% krajowego zapotrzebowania na ciepło. To 15 mln odbiorców i 21 tys. km sieci ciepłowniczych. Jego dalszy rozwój, oprócz korzyści środowiskowych i ekonomicznych, wpłynie na poprawę bezpieczeństwa energetycznego. Będzie też przeciwdziałał zjawisku ubóstwa energetycznego.

Potrzebne inwestycje

W najbliższych latach polskie ciepłownictwo systemowe musi zrealizować szereg niezwykle kapitałochłonnych inwestycji w zakresie odpylania, odsiarczania i odazotowania instalacji, aby dostosować się do restrykcyjnych wymogów unijnych. Konkretnie chodzi tu o sprostanie przepisom tzw. dyrektywy IED (dotyczącej emisji przemysłowych), aktualnym konkluzjom dotyczącym najlepszych dostępnych technik (tzw. Konkluzje BAT) oraz normom emisyjnym wynikającym z dyrektywy o średnich źródłach spalania (tzw. dyrektywa MCP). Szacunkowe nakłady niezbędne na dostosowanie bloku energetycznego do nowych standardów wynoszą około 30-40 mln zł dla źródeł poniżej 50 MW, około 100-150 mln zł dla źródeł do 500 MW oraz 300-600 mln zł dla źródeł do 1000 MW.

Jednym z podstawowych czynników ograniczających możliwość rozw...