W kontekście obowiązków wynikających z Ramowej Dyrektywy Wodnej i prawa krajowego należy zharmonizować strategiczne cele gospodarki wodnej z celami rozwoju regionalnego. Wciąż nie wiadomo jednak, jak pogodzić partykularne interesy różnych regionów, powiatów i gmin.

Ministerstwo Środowiska pod koniec lata przedłożyło Radzie Ministrów Strategię Gospodarki Wodnej. Dokument ten został przyjęty przez Radę Ministrów 13 września 2005 r. Od 1956 r. powstało kilkanaście kompleksowych i perspektywicznych programów zawierających podstawowe elementy strategii.
Przykładowo w 1996 r. opracowano Strategię gospodarki wodnej (uzupełnioną rok później), poza tym była Agenda 21, „Odra” i kilka innych programów o mniejszym zasięgu terytorialnym. Jednak żadne z tych opracowań nie doczekało się pełnej realizacji. Przyczyny takiego stanu wg Ministerstwa Środowiska były wielorakie, a do najważniejszych należały brak spójności zamierzeń i możliwości finansowych państwa, niedocenienie wpływu zmian strukturalnych w gospodarce i państwie na gospodarkę wodną, a w ostatnich latach zmiany w podejściu do gospodarki wodnej w związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej. Przedstawiona ocena jest rezultatem statycznego podejścia do dokumentów planistycznych, które zazwyczaj nie były analizowane i oceniane w trakcie realizacji ani dostosowywane do zmieniających się warunków.
Do tych przyczyn należy dodać brak spójności prawnych – począwszy od najwyższego szcze...