Renesansowe ogrody to dzieła sztuki, w których przyroda kunsztownie współgra z architekturą i rzeźbą. Ich najdoskonalszych pierwowzorów należy szukać we Włoszech, szczególnie w Rzymie i okolicach.

Kolebką ogrodów renesansowych w Europie są Włochy, stąd też bardzo często ogrody te zwane są włoskimi. Pierwsze z nich założono w XV w. w okolicach Florencji, nieznacznie później w Rzymie, natomiast w Europie, np. na Dolnym Śląsku czy Łużycach, „ogrody włoskie” zakładano jeszcze na początku XVIII w.
Ich forma jest bardzo charakterystyczna, bo geometrycznie uporządkowana. Drogi krzyżują się pod kątem prostym, a rośliny cięte są w regularne formy lub wzory. Najczęściej ogrody te rozplanowane były na tarasach, co pozwalało podziwiać założenia z wysoka oraz w pełni wykorzystać dekoracyjne i dźwiękowe właściwości wody – od szmerów potoków do grzmotów wodotrysków. Niezwykłe były wodne niespodzianki zwane grami wodnymi, które nieświadomie uruchamiała spacerująca po ogrodzie osoba, narażając się w ten sposób na żart w postaci spryskania wodą. Te jedyne w swoim rodzaju ogrody, mimo upływu setek lat, można podziwiać nie tylko w Rzymie.

 

Ogród Pinii w Watykanie
Watykan to dzisiaj najmniejsze państwo świata, położone na terenie Rzymu. Między jego murami na początku XVI w. z inicjatywy papieża Juliusza II, mi...

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?