Wpływ wstępnej koagulacji przy zastosowaniu PIX-u na wyniki pracy oczyszczalni w Elblągu
W 1996 r. przeprowadzono modyfikację procesu technologicznego w oczyszczalni, polegającą na wprowadzeniu chemicznej wstępnej koagulacji, przy użyciu preparatu PIX-113, współdziałającego z anionowym polimerem, flokulantem Magnafloc 336. Pozwoliło to na zwiększoną redukcję podstawowych wskaźników zanieczyszczeń. Punktem dawkowania PIX-u był wlot do koryta piaskownika, a polielektrolitu - końcowy punkt zwężki Venturiego - miejsca najbardziej burzliwego przepływu ścieków.
Wprowadzenie wstępnego strącania chemicznego wywarło korzystny wpływ na pracę części osadowej oczyszczalni. Wzrosła zawartość suchej masy osadów mieszanych, wprowadzanych do ZKF-ów z 2,2% do 4%, przy eksploatacji tylko jednego osadnika wstępnego. Następstwem był spadek objętości osadów zagęszczonych z 680 m³/d do 375 m³/d. Czas fermentacji wydłużył się z 12 do 20 dni. Ustabilizowała się zawartość LKT, pH oraz temperatura fermentacji (32oC). To z kolei doprowadziło do lepszej mineralizacji osadu, wyrażonej spadkiem zawartości substancji organicznej z 62% do 55%. Konsekwencją jest przyrost i stabilizacja dobowej produkcji biogazu.
Ponadto, zastosowanie koagulantu żelazowego pozwoliło na wyłączenie z eksploatacji skrzyń odsiarczających, wypełnionych rudą darniową, co obniżyło koszty eksploatacyjne.
Zmniejszenie objętości powstających osadów o 60%, a więc i ilości osadów poddawanych odwodnieniu na wirówkach i poletkach osadowych, spowodowało obniżenie rocznego zuży...
Wprowadzenie wstępnego strącania chemicznego wywarło korzystny wpływ na pracę części osadowej oczyszczalni. Wzrosła zawartość suchej masy osadów mieszanych, wprowadzanych do ZKF-ów z 2,2% do 4%, przy eksploatacji tylko jednego osadnika wstępnego. Następstwem był spadek objętości osadów zagęszczonych z 680 m³/d do 375 m³/d. Czas fermentacji wydłużył się z 12 do 20 dni. Ustabilizowała się zawartość LKT, pH oraz temperatura fermentacji (32oC). To z kolei doprowadziło do lepszej mineralizacji osadu, wyrażonej spadkiem zawartości substancji organicznej z 62% do 55%. Konsekwencją jest przyrost i stabilizacja dobowej produkcji biogazu.
Ponadto, zastosowanie koagulantu żelazowego pozwoliło na wyłączenie z eksploatacji skrzyń odsiarczających, wypełnionych rudą darniową, co obniżyło koszty eksploatacyjne.
Zmniejszenie objętości powstających osadów o 60%, a więc i ilości osadów poddawanych odwodnieniu na wirówkach i poletkach osadowych, spowodowało obniżenie rocznego zuży...
