W ostatnich latach coraz więcej uwagi zwraca się na racjonalne odprowadzanie wód deszczowych. Jest to związane z obserwowanym obniżeniem się zwierciadła wód gruntowych na terenach zurbanizowanych, a także z problemami wynikającymi z eksploatacji systemów kanalizacji deszczowej i ogólnospławnej. Ujemne skutki uszczelniania powierzchni terenu, uwidaczniają się we wzroście szybkości spływu powierzchniowego wód opadowych do odbiornika, co powoduje wzrost stanów wód powodziowych, przy intensywnych opadach atmosferycznych i roztopach, a także zwiększenie ładunków zanieczyszczeń, wprowadzanych z wodami opadowymi do wód powierzchniowych.

Definicję wód opadowych określają dwa podstawowe akty prawne: Prawo ochrony środowiska (DzU z 2001 r. nr 62, poz. 627) oraz Prawo wodne (DzU z 2001 r. nr 115, poz. 1229). Wody opadowe zalicza się do ścieków. Pod tym terminem rozumie się m.in. wody ujęte w systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych, w tym z centrów miast, terenów przemysłowych i składowych baz transportowych oraz dróg i parkingów o trwałej nawierzchni. Prawo wodne zabrania spławiania do wód śniegu, wywożonego z terenów zanieczyszczonych, w szczególności z centrów miast, terenów przemysłowych, terenów składowych, baz transportowych, dróg o dużym natężeniu ruchu wraz z parkingami, oraz jego składowania na terenach położonych między wałem przeciwpowodziowym a linią brzegu wody lub w odległości mniejszej niż 50 m od linii brzegu wody (art...