Problematyka wykorzystania rzepaku, jako odnawialnego surowca do produkcji alternatywnego do oleju napędowego paliwa do silników z zapłonem samoczynnym, stała się w ostatnich latach punktem zainteresowania, szczególnie rolników upatrujących w produkcji rzepaku poprawę stanu polskiego rolnictwa. Starania o uruchomienie w kraju produkcji paliwa rzepakowego nie znajdowały jednak odpowiedniego klimatu, tak gospodarczego, jak i politycznego. Brak odpowiednich uregulowań prawnych i warunków ekonomicznych wstrzymywały jakikolwiek rozwój produkcji rzepaku i jego przetwarzania na paliwa silnikowe.

Począwszy od II połowy 2001 r. pojawiły się w kraju perspektywy możliwości wytwarzania biopaliwa z oleju rzepakowego. Problem został dostrzeżony przez władze polityczne państwa. Uwidoczniło się to w umowie koalicyjnej partii rządzących oraz w programie rządu. Oczekiwane są odpowiednie, korzystne dla rozwoju tej dziedziny paliwowej, uregulowania prawne, dotyczące polityki podatkowej, produkcji i stosowania biopaliw. Na opublikowanie tych uregulowań oczekuje z niecierpliwością wielu rolników i potencjalnych inwestorów zamierzających podjąć budowę biorafinerii wytwarzających estry metylowe kwasów oleju rzepakowego, stanowiące paliwo do silników wysokoprężnych.

Budują instalację

Wykup dostęp do płatnych treści Portalu Komunalnego!

Chcesz mieć dostęp do materiałów Portalu Komunalnego Plus?