Zakres podmiotowy ustawy Cz. III
Odpowiedzialność za szkody w środowisku
Artykuł 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z 13 kwietnia br. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie poszerza podmiotowy zakres odpowiedzialności poza zakres „działalności stwarzającej ryzyko szkody”: podmiot korzystający ze środowiska odpowiada również za szkody wyrządzone w odniesieniu do chronionych gatunków lub siedlisk przyrodniczych, pod warunkiem, że zagrożenie lub szkoda powstały z jego winy.
W grę wchodzi więc każda działalność prowadzona przez podmiot korzystający ze środowiska, a przepis poszerza w ten sposób ochronę wskazanego elementu środowiska. Pojęcia „chronione gatunki” i „chronione siedliska” zostały w ustawie zdefiniowane w sposób obejmujący ochroną przed szkodami nie tylko gatunki i siedliska objęte ochroną w sposób formalny, czyli poprzez ustanowienie jednej z form ochrony przyrody w rozumieniu art. 6 Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
Chronione siedliska i gatunki
Zgodnie z definicją zawartą w art. 6 pkt 2 ww. ustawy, chronione siedliska to siedliska przyrodnicze, objęte jedną z 10 form ochrony przyrody lub podlegające ochronie na podstawie art. 33 ust. 2 tej ustawy (chodzi tu o siedliska znajdujące się na terenie projektowanego obszaru Natura 2000, który jest na liście zgłoszonej do Komisji Europejskiej).
Ponadto są to siedliska przyrodnicze, należące do typów siedlisk określonych w przepisach wydanych na podstawie...
Artykuł 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z 13 kwietnia br. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie poszerza podmiotowy zakres odpowiedzialności poza zakres „działalności stwarzającej ryzyko szkody”: podmiot korzystający ze środowiska odpowiada również za szkody wyrządzone w odniesieniu do chronionych gatunków lub siedlisk przyrodniczych, pod warunkiem, że zagrożenie lub szkoda powstały z jego winy.
W grę wchodzi więc każda działalność prowadzona przez podmiot korzystający ze środowiska, a przepis poszerza w ten sposób ochronę wskazanego elementu środowiska. Pojęcia „chronione gatunki” i „chronione siedliska” zostały w ustawie zdefiniowane w sposób obejmujący ochroną przed szkodami nie tylko gatunki i siedliska objęte ochroną w sposób formalny, czyli poprzez ustanowienie jednej z form ochrony przyrody w rozumieniu art. 6 Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
Chronione siedliska i gatunki
Zgodnie z definicją zawartą w art. 6 pkt 2 ww. ustawy, chronione siedliska to siedliska przyrodnicze, objęte jedną z 10 form ochrony przyrody lub podlegające ochronie na podstawie art. 33 ust. 2 tej ustawy (chodzi tu o siedliska znajdujące się na terenie projektowanego obszaru Natura 2000, który jest na liście zgłoszonej do Komisji Europejskiej).
Ponadto są to siedliska przyrodnicze, należące do typów siedlisk określonych w przepisach wydanych na podstawie...
