Lektura nowego rozporządzenia taryfowego przynosi więcej wątpliwości interpretacyjnych aniżeli uprzednio obowiązujące przepisy w tej sprawie. W praktyce prowadzi to obecnie do powstania znacznych rozbieżności w zakresie stosowania nowych regulacji, co pomija w swoim artykule Maria Bakalarczyk („Wodociągi-Kanalizacja” 2/2007).

Oczywiście, trudnym zadaniem dla ustawodawcy jest stworzenie takiego prawa wodociągowego, które z jednej strony pozwalałoby przedsiębiorstwom wodociągowo-kanalizacyjnym prowadzić dochodową działalność w sferze użyteczności publicznej, a z drugiej chroniłoby interesy odbiorców usług wodociągowo-kanalizacyjnych przed nieuzasadnionym wzrostem cen za nie. Jednakże nie może to stanowić usprawiedliwienia sytuacji, w której przepisy nowego rozporządzenia taryfowego stwarzają szereg problemów interpretacyjnych, a ich nieprecyzyjność i niespójność prowadzi do rozbieżności w stosowaniu. Najlepszym przykładem są nowe stawki opłat, tj. opłata za przyłączenie do urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych oraz oplata za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków.

Podstawa taryfikacji
Podstawową zasadą taryfikacji cen i stawek opłat dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków jest ich oparcie na niezbędnych przychodach. Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 2 z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (DzU z 2006 r. nr 123, poz. 858, tekst jedn.), przedsiębiorstwo...