Budynki, w których przewiduje się pobyt ludzi, powinny mieć zapewnione odprowadzenie powstających w budynku ścieków bytowych i innych. W przypadku braku możliwości podłączenia budynku do komunalnej sieci kanalizacyjnej poza działką lub w efekcie braku warunków dla zastosowania przydomowej oczyszczalni ścieków, powinny być one gromadzone w szczelnym zbiorniku bezodpływowym, opróżnianym w miarę potrzeb przez tabor asenizacyjny.
Tak stanowią §26 ust. 3 i §34 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU z 2002 r. nr 75, poz. 690), wydane na podstawie delegacji art. 7 ustawy Prawo budowlane (tekst jednolity DzU z 2006 r. nr 156, poz. 1118, z późn. zm.). Zbiorniki bezodpływowe stosowane są w przypadku braku sieci kanalizacyjnej na działkach mniejszych od 800-1000 m2, gdzie brak jest zazwyczaj miejsca na oczyszczalnię przydomową. Także wysoki poziom wody gruntowej nie daje możliwości zastosowania najprostszej oczyszczalni przydomowej, składającej się z osadnika gnilnego i drenażu rozsączającego (dopuszczalna odległość drenażu rozsączającego ścieki od poziomu wody gruntowej wynosi 1,5 m), zazwyczaj powoduje konieczność stosowania zbiorników bezodpływowych.
Wymóg wyposażenia nieruchomości w szczelne zbiorniki bezodpływowe w przypadku braku sieci kanalizacyjnej oraz braku możliwości oczyszczania ścieków w przydomowej oczyszczalni ścieków reguluje również art. 5 ust. 1 pkt. 2 Ustawy ...