W celu prawidłowego ustalenia zakresu obowiązków, spoczywających na poszczególnych podmiotach w kontekście Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, bardzo ważne staje się doprecyzowanie znaczenia pojęć, jakimi posługuje się ustawodawca.

W poprzednim numerze ?Zieleni Miejskiej? omówiono zmianę pojęć: terenów zieleni, drzew i krzewów oraz częściowo złomu i wywrotu. W przytoczonych wówczas zapisów wynika, że ze złomem lub wywrotem (a co za tym idzie z możliwością usunięcia drzew bez konieczności uzyskiwania zezwolenia) będziemy mieli do czynienia tylko w przypadku spełnienia przesłanek wynikających z przywołanych rozwiązań prawnych. Nie każde bowiem złamane lub przewrócone drzewo można uznać za złom lub wywrot.

Aby tak mogło być, do zniszczeń drzewa musi dojść na skutek konkretnych zjawisk wymienionych w art. 5 pkt 26c i 26d ustawy o ochronie przyrody. Prima facie mogłoby się wydawać, że zakres tych przypadków został określony w sposób ogólny. Ustalając ich znaczenie, nie można jednak zapominać o tym, że większość z nich jest w jakiś sposób doprecyzowywana w obowiązujących przepisach prawa (niekoniecznie bezpośrednio związanych z ochroną przyrody), których system w założeniu stanowi spójną całość. Zgodnie z postanowieniami art. 7 pkt 1 Ustawy z 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej1, przez akcję ratowniczą rozumie się działania ratownicze organizowane i kierowane przez Państwową Straż Pożarną. Def...