Opublikowany 30 września br. projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego zawiera szereg zróżnicowanych propozycji zmian. Warto zwrócić uwagę na kilka najważniejszych, szczególnie wdrożonych na szczeblu regionalnym.

Obecnie instrumenty planistyczne na szczeblu regionalnym są obarczone różnymi problemami. Brakuje jasności ich szczegółowego zakresu i roli oraz realnego wpływu na znaczącą część procesów związanych z planowaniem przestrzennym w gminie. Między innymi z tego powodu w Kodeksie zaplanowano szerszą wizję zmian.


Nowymi instrumentami na szczeblu krajowym mają być: krajowa strategia rozwoju przestrzennego, określająca cele i kierunki zagospodarowania przestrzennego kraju, zgodna z długookresową i średniookresową strategią rozwoju kraju, oraz krajowy plan rozmieszczenia. Dotyczy on lokalizacji kluczowych z perspektywy krajowej inwestycji celu publicznego, a jest wiążący m.in. przy sporządzaniu gminnego studium. Z kolei na szczeblu wojewódzkim instrumentami polityki przestrzennej będą: plan wojewódzki, prognoza przestrzennych potrzeb rozwojowych, raport krajobrazowy oraz ocena aktualności i stopnia aktów planowania przestrzennego. Przed charakterystyką tych instrumentów należy dodatkowo zastrzec, że osobna perspektywa wiązać się będzie z możliwością funkcjonowania obszarów funkcjonalnych, wciąż wymagającą rozwinięcia z perspektywy teoretycznej.
Plan wojewódzki to odpowiednik dzisiejszego planu zagospodarowania prz...