Drewno jest surowcem znajdującym zastosowanie w wielu dziedzinach gospodarki. Procesowi pozyskiwania tego surowca, przetwarzania w materiały oraz gotowe wyroby drzewne i dalej – konsumpcji i eksploatacji indywidualnej, zbiorowej i przemysłowej wyrobów, towarzyszy zjawisko powstawania różnego rodzaju odpadów drzewnych. Technologiczna ciągłość miejsc powstawania odpadów pozwala na pierwszy, rozróżniający je podział, a mianowicie na: odpady produkcyjne, powstające w toku produkcji, oraz odpady poużytkowe, powstające w toku użytkowania gotowego wyrobu lub jego części, jako wynik naturalnego (technicznego) lub moralnego zużycia.

Powiększające się w miarę rozwoju przemysłu drzewnego i gospodarki całkowite zasoby drewna ze zużytych wyrobów są zupełnie nierozpoznane. W Polsce nie prowadzono dotąd szerszych badań zmierzających do konkretyzacji ilości takich odpadów, a w stosunkowo małym stopniu – do ich praktycznego wykorzystania. Należy podkreślić, że wiedza o zasobach drzewnych odpadów poużytkowych staje się – w związku z włączeniem Polski w niedalekiej przyszłości do struktur Unii Europejskiej – koniecznością, przede wszystkim ze względów ekologicznych. W wielu krajach europejskich istnieją restrykcyjne przepisy w zakresie ochrony środowiska, zmuszające do unikania tworzenia odpadów zarówno w procesie wytwarzania, jak i w fazie kończącej etap użytkowania danego produktu. Problem wtórnego wykorzystan...