Nie nowym, ale za to stale powracającym zagadnieniem jest możliwość utraty przez pozostałości remontowo-budowlane statusu odpadu. Rozwikłanie prawnych aspektów z tym związanych ma duże znaczenie prawne i praktyczne, a co za tym idzie, także finansowe. 

Ustawa nowelizująca z listopada 2021 r. (Ustawa z 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw – DzU z 2021 r. poz. 2151, dalej jako now. u.o. XI 21) wprowadziła do ustawy o odpadach (Ustawa z 14 grudnia 2012 r. o odpadach – t.j. DzU z 2022 r. poz. 699, z późn. zm., dalej jako u.o.), wzorem znowelizowanej dyrektywy ramowej (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy – Dz. Urz. UE L z 2008 r. nr 312, str. 3, z późn. zm., w wersji uwzględniającej zmiany wynikające z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/851 z 30 maja 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2008/98/WE w sprawie odpadów – Dz. Urz. UE L z 2018 r. nr 150, str. 109), definicję pojęcia „odpady budowlane i rozbiórkowe”.

Szczególne wymagania

Wprowadzenie definicji miało na celu sprecyzowanie materialnego zakresu tego rodzaju odpadów i&nb...