Łącznie artykułów: 29.
Globalna redukcja zanieczyszczenia plastikiem o co najmniej 5 proc. pozwoli w najbliższych dekadach ustabilizować sytuację na powierzchniach oceanów i zapobiec wzrostowi obecności mikroplastiku – wynika z modelowania przeprowadzonego przez brytyjskich naukowców. Częściowo wpisuje się to w scenariusz ONZ, który zakłada wyeliminowanie takich zanieczyszczeń do 2040 roku.
Stosujące precyzyjne metody naukowcy wykryli w Morzu Weddella więcej mikroplastiku, niż było to możliwe wcześniej, prostszymi sposobami. Zanieczyszczenie prawdopodobnie będzie rosło – wyrażają obawy.
Odpady opakowaniowe stanowią potężny problem dla środowiska, a ich ilość rośnie wraz ze wzrostem konsumpcji oraz popularności internetowego handlu. Na walkę z problematycznym plastikiem i odpadami opakowaniowymi z tworzyw sztucznych nakierowanych jest jednak coraz więcej inicjatyw na forum UE i ONZ, w tym m.in. unijna dyrektywa w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (PPWR).
Zastąpienie plastikowych kubków papierowymi może wcale nie pomagać środowisku. Choć papier szybko się rozkłada - to użycie go wymaga nasączenia szkodliwymi związkami chemicznymi. Rosnąca liczba doniesień na temat gromadzącego się w środowisku i organizmach żywych plastiku spowodowała przyspieszenie prac nad alternatywnymi rozwiązaniami. Jednym z nich jest zastąpienie tworzyw sztucznych papierem – np. do produkcji kubków.
![Mikroplastik jest wszędzie. Kumuluje się w łańcuchu pokarmowym i może szkodzić ludziom [rozmowa z ekspertem]](https://portalkomunalny.pl/wp-content/uploads/2023/05/depositphotos_444286954_l-300x169.jpg)
- Mikroplastik i nanoplastik jest już wszędzie, choć w największych ilościach występuje w morzach i oceanach. Kolejne ogniwa łańcucha pokarmowego gromadzą te cząstki, aż trafiają one do ludzi. W otoczeniu człowieka istnieje dużo więcej źródeł mikroskopijnych plastikowych cząstek – mówi prof. dr hab. Bożena Bukowska z Katedry Biofizyki Skażeń Środowiska na Uniwersytecie Łódzkim.
Przeprowadzone na całym świecie badania wykazały, że Morze Śródziemne to obszar, na którym już zagrożone wyginięciem ptaki morskie są najbardziej narażone na kontakt z plastikiem – informuje „Nature Communications”. Prace ponad 200 naukowców z całego świata koordynowała dr Maria Dias z Uniwersytetu w Lizbonie (Portugalia).
120 tysięcy sprasowanych butelek i innych odpadów użyto do zbudowania „śmieciowych instalacji” jakie stanęły w strefie oceanicznej Orientarium ZOO Łódź. Wszystko po to aby zwrócić uwagę gości ogrodu na problem zaśmiecania wód oraz uczcić przypadający na – 8 czerwca – Światowy Dzień Oceanów.
Nadchodzi prawdziwa rewolucja legislacyjna w zakresie plastiku. Rzeczywistość biznesową zmieni nie tylko rozporządzenie UE w zakresie opakowań i odpadów opakowaniowych, ale również nadchodzące rozwiązania globalne.
Ministerstwo Infrastruktury rozpoczęło konsultacje wniosku Komisji Europejskiej w sprawie nowelizacji dyrektywy dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych. Przewiduje ona m.in. nowe standardy dla systemów indywidualnego gromadzenia ścieków.
Innowacyjny sposób na szybkie usuwanie mikroplastiku z wody opracowali naukowcy z RMIT University w Melbourne w Australii. Usuwanie mikroplastiku z wody dotychczasowymi metodami może zająć kilka dni, a opracowany przez zespół prof. Nicky Eshtiaghi tani i zrównoważony sposób pozwala osiągnąć lepsze wyniki w jedną godzinę.
Analiza zanieczyszczeń i żywieniowych zwyczajów waleni pokazuje, że zwierzęta te, jednego dnia zjadają z pokarmem nawet 10 mln cząstek mikroplastiku. Nie wiadomo jeszcze, jakie są tego skutki.
Zespół naukowców z Wydziału Biologii Uniwersytetu w Białymstoku, pod kierownictwem dr. Krzysztofa Deoniziaka, badał występowanie mikroplastiku w przewodzie pokarmowym dwóch gatunków ptaków z rodziny drozdowatych: kosa oraz śpiewaka. Analizy wykazały, że wszystkie przebadane zwierzęta miały mikroplastik w przewodzie pokarmowym.
Obecność mikroplastiku nie jest nowym zjawiskiem. Towarzyszy nam od dawna. Spotkamy go jako dodatek stosowany w produkcji licznych kosmetyków, pasty do zębów i lakierów do włosów. Jednak jego ilość w środowisku wzrasta lawinowo i w głównej mierze pochodzi z degradacji wszelkich tworzyw sztucznych, w tym pochodzących z infrastruktury drogowej i kubaturowej.
Brytyjscy naukowcy znaleźli różne rodzaje mikroplastiku w ludzkich płucach, także w ich najgłębszych rejonach. To pierwsze badanie, w którym tego typu cząstki znaleziono w tym narządzie u żywych osób.
Do Arktyki dociera plastik niesiony przez prądy, rzeki, powietrze i statki. Duże ilości można znaleźć w wodzie, na dnie, odległych plażach, a nawet w lodzie i śniegu.
Naukowcy z ostrzegają, że samochody trują nie tylko przez wydzielane z rury wydechowej gazy. Mikroskopijne cząstki, które powstają ze ścierania się z opon, są toksyczne dla wodnych form życia. Zaburzają ich zachowanie i wzrost.
Brzozy brodawkowate wchłaniają do swoich tkanek cząstki mikroplastiku i oczyszczają z niego ziemię - ustalili badacze z Niemiec. To istotne, bo gleba jest często dużo bardziej zanieczyszczona niż oceany.
Polacy mają coraz większą wiedzą na temat tworzyw sztucznych. Tak wynika z tegorocznych badań zrealizowanych przez Instytut IQS na potrzeby ogólnopolskiej kampanii edukacyjnej #rePETujemy. Badani znacznie rzadziej niż w poprzedniej edycji raportu wskazywali, że tego typu opakowania stanowią większość wszystkich odpadów, albo że są one głównym źródłem mikroplastiku.
Cząstki mikroplastiku działają jak nośniki dla obecnych w środowisku, groźnych substancji organicznych, przez co aż dziesięciokrotnie zwiększają ich szkodliwość - dowodzą naukowcy Tel Aviv University.
Cząstki mikroplastiku są różnorodne, a stosowane metody mogą nie wykrywać wielu zanieczyszczeń tego typu. Problem zanieczyszczenia mórz mikroplastikiem jest więc prawdopodobnie większy, niż się wydawało, i potrzebne są nowe sposoby prowadzenia badań.
Naukowcy wykryli cząstki mikroplastiku nawet w powietrzu na wysokości prawie 3 tys. metrów, na szczycie Pic du Midi w Pirenejach. Według modeli matematycznych pochodzi on z Afryki, Ameryki Północnej lub z Oceanu Atlantyckiego, co wskazuje na międzykontynentalne wędrówki takich zanieczyszczeń.
Obecność mikroplastików w wodzie to zagadnienie względnie dobrze poznane. Nie do końca wiemy, jak duży mają one wpływ na ludzki organizm, ale wiemy na pewno, że w jakimś stopniu są zagrożeniem. Narzędziem mającym pomóc w walce z nimi jest nowa dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2184 z 16 grudnia 2020 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.
Poszukiwania nieznanych dotąd mikroorganizmów rozkładających plastiki to główny cel projektu prowadzonego przez zespół naukowców z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
Jak wskazują chińskie badania, mikrodrobiny plastiku obecne w wodach rzek zwłaszcza na obszarach miejskich sprzyjają oporności obecnych w ściekach bakterii na antybiotyki – informuje pismo „Environmental Science & Technology”.
Nowe metody badawcze pozwoliły na zidentyfikowanie powszechnego występowania mikroplastiku w wodach oceanicznych wokół Japonii – poinformowali naukowcy na łamach pisma „Science of the Total Environment”.
