Reklama

AD1A EGOE [27.03-27.04.24]

Warszawa: koniec drążenia tunelu pod Wisłą

Warszawa: koniec drążenia tunelu pod Wisłą
09.12.2011, o godz. 15:15
czas czytania: około 4 minut
0

22 listopada tarcza TBM, drążąca pierwszy w historii tunel pod Wisłą, zakończyła pracę po przebiciu się do komory końcowej na lewym brzegu rzeki.

Dalsza część tekstu znajduje się pod reklamą

Reklama

AD1B KUBOTA 04.03-04.04.24

Kontrakt na realizację Etapu II.2 budowy układu przesyłowego został podpisany w lipcu 2010. Wykonawcą jest Konsorcjum firm, którego liderem jest PRG „METRO” Sp. z o.o. W skład Konsorcjum wchodzą także: HYDROBUDOWA POSKA S.A., HYDROBUDOWA 9 S.A. oraz INFRA S.A. Inwestorem jest Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m. st. Warszawie S.A.

Kontrakt (Etap II, zadanie 2) obejmuje budowę syfonu pod Wisłą, kolektorów prawobrzeżnych oraz obiektów Zakładu Farysa i Zakładu Świderska.
 
Obiekty Zakładu Farysa będą odbierały ścieki z Kolektora Burakowskiego, Kolektora w ulicy Farysa oraz Kolektora z Huty poprzez system rurociągów, wykonany w ramach Etapu II,  zadanie 1 budowy układu przesyłowego ścieków. Na terenie Zakładu Farysa zostanie wybudowany budynek krat, pompownia ścieków z kolektora w ulicy Farysa, komora wejściowa Syfonu oraz mniejsze obiekty pomocnicze. Komora wejściowa Syfonu ma głębokość ok. 40 m i jest w kształcie okręgu o średnicy zewnętrznej ok. 22 m, ściany komory mają grubość 100 cm. Wewnątrz komory o głębokości porównywalnej z wysokością kilkunastopiętrowego budynku, zostaną zamontowane rurociągi, które doprowadzą ścieki do tunelu oraz infrastruktura techniczna do obsługi eksploatacyjnej tunelu. Na terenie Zakładu Świderska powstaną: komora wyjściowa syfonu, komora pomiarowa, połączeniowa oraz mniejsze obiekty pomocnicze. Po prawej stronie Wisły, ścieki popłyną do Oczyszczalni Ścieków „Czajka” kolektorem średnicy 2,80 m i długości ok. 6 km, który został wybudowany, w ramach Etapu I budowy układu przesyłowego. Syfon pod Wisłą stanowi element układu przesyłowego, który nie wymaga dodatkowego pompowania ścieki. Ciecz jest przepychana między brzegami rzeki w  wyniku różnicy ciśnień, dzięki czemu wyeliminowano koszty eksploatacyjne układów pomp itp.
 
Wewnątrz tunelu pod Wisłą, poprowadzone będą dwa rurociągi średnicy 1,60 m, które zostaną zabetonowane w dolnej jego części. W obiekcie zainstalowanych będzie 2,7 km rur (z czego ok. 1,2 km pod korytem rzeki. W górnej, niezabetonowanej połowie, powstanie torowisko dla wózka (kolejki), który będzie służył celom obsługi eksploatacyjnej obiektu. Zamontowane zostaną też systemy wentylacji, telewizji dozorowej, instalacji telefonicznej, oświetlenie oraz elementy systemu sterowania urządzeniami itp.
 
Tarcze zmechanizowane TBM (ang. Tunnel Boring Machines) znajdują techniczne i ekonomiczne uzasadnienie przy długich odcinkach tunelowania oraz tam, gdzie oczekiwany jest szybki postęp robót. Urządzenie umożliwia drążenie tunelu w różnych warunkach hydrogeologicznych, przy jednoczesnym urabianiu gruntu, podparciu przodka, usuwaniu urobku oraz wznoszeniu obudowy. Z istniejących odmian TBM dla projektów zlokalizowanych pod ciekami wodnymi, w trudnych i zmiennych warunkach, przy gruntach spoistych i niespoistych nawodnionych, najlepiej sprawdza się tzw. SLURRY TYPE, czyli zamknięta tarcza TBM płuczkowa i taka też budowała tunel do Czajki. Jej zaletą ponadto jest także możliwość mechanicznego kruszenia kamieni.
 
Maszynę przygotowała firma Herrenknecht ze Schwanau w Niemczech. Tarcza o średnicy 5,35 m, długości ok. 68 m i masie ok. 500 ton wydrążyła tunel o średnicy wewnętrznej 4,5 m i długości ok. 1300 m, położony na głębokości ok. 10 m pod dnem Wisły. Wiercenie rozpoczęto w przygotowanym wcześniej szybie startowym zlokalizowanym przy ul. Świderskiej (osiedle Tarchomin). Szyb startowy o długości ok. 70 m, szerokości ok. 10 m i głębokości ok. 10 m, był miejscem montażu i przygotowania maszyny do pracy. Drążenie zakończyło się w szybie odbiorczym, który jest jednocześnie komorą wejściową tunelu. Jej średnica zewnętrzna wynosi 22 m a głębokość ok. 40 m. Komora znajduje się po lewej tronie Wisły przy ul. Farysa (węzeł Marymoncka). Prace wiertnicze prowadzone były w ruchu ciągłym przez całą dobę, siedem dni w tygodniu. W ciągu doby powstawało od 8 do 25 metrów tunelu w zależności od warunków gruntowych w jakich pracowała maszyna.
 
Obudowa tunelu wykonana jest z betonowych elementów prefabrykowanych (tubingów), które zostały wyprodukowane przez firmę Pekabex z Poznania. Obudowa tunelu wykonana została łącznie z 1081 szt. pierścieni, każdy o długości ok. 1,2 m. Pierścień obudowy składa się z sześciu osobnych, połączonych ze sobą tubingów (5 elementów obudowy oraz tzw. zamek). 
  
Równocześnie z drążeniem tunelu, po obu stronach Wisły budowane są obiekty Zakładów Farysa i Świderska. Prace te realizowane są zgodnie z przyjętymi założeniami i technologią.

W najbliższym czasie planowane jest zakończenie robót konstrukcyjnych i rozpoczęcie prac wykończeniowych oraz montaż wyposażenia technologicznego tych obiektów. Po demontażu TBM, dokończone zostaną prace budowlane komór wejściowej i wyjściowej Syfonu, zlokalizowanych po obu stronach Wisły. Równocześnie rozpocznie się  montaż wyposażenia tunelu (rurociągów, instalacji itp.). Wraz z postępem robót prowadzone są prace przygotowawcze do realizacji prób końcowych i rozruchu technologicznego obiektów układu przesyłowego, które będą wykonywane na postawie szczegółowego Programu Rozruchu.

źródło: MPWiK w Warszawie

Tagi:

Kategorie:

Udostępnij ten artykuł:

Komentarze (0)

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu. Bądź pierwszą osobą, która to zrobi.

Dodaj komentarz

Możliwość komentowania dostępna jest tylko po zalogowaniu. Załóż konto lub zaloguj się aby móc pisać komentarze lub oceniać komentarze innych.

Te artykuły mogą Cię zainteresować

Przejdź do
css.php
Copyright © 2024