Wielkopolska – zagłębie instalacji do fermentacji bioodpadów

Instalacją o nieco innym charakterze jest Biogazownia Przybroda, która powstała jako obiekt o charakterze demonstracyjno-doświadczalnym we współpracy z Uniwersytetem Przyrodniczym w Poznaniu. – Wielkopolska ma to szczęście, że jesteśmy zagłębiem instalacji fermentacji. 4 funkcjonujące tu instalacje reprezentują 4 różne rozwiązania technologiczne – mówi Piotr Szewczyk, przewodniczący Rady RIPOK, zastępca dyrektora ds. technicznych i utrzymania ruchu Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Komunalnych „Orli Staw”. Przyjrzyjmy się nieco bliżej wspomnianym wyżej instalacjom.

Największa w Jarocinie

Wielkopolskie Centrum Recyklingu w Jarocinie jest największą instalacją mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów (MBP) w Wielkopolsce. Instalacja może przetworzyć rocznie 97 tys. ton odpadów w części mechanicznej, 67 tys. tonw części biologicznej, 37 tys. ton odpadów komunalnych zebranych selektywnie oraz 25 tys. ton bioodpadów.

W 2003 roku Zakład zaczął funkcjonować jako spółka samorządu gminy Jarocin. – W październiku 2008 roku 17 gmin podpisało pierwsze w Wielkopolsce Porozumienie Międzygminne i podjęło tym samym decyzję o budowie Zakładu Zagospodarowania Odpadów w Jarocinie z siedzibą w Witaszyczkach. W kolejnych latach Porozumienie poszerzało się o kolejne samorządy. Obecnie zrzesza 24 gminy – wspomina Witosław Gibasiewicz, prezes Wielkopolskiego Centrum Recyklingu, i dodaje, że w 2008 roku pojawiła się też w Zakładzie pierwsza sortownia ręczna wybudowana ze środków EkoFunduszu. Poprzedziło ją wprowadzenie przez gminę Jarocin w 2005 roku selektywnej zbiórki odpadów.

Prezes Witosław Gibasiewicz wyjaśnia, że Wojewódzki Plan Gospodarki Odpadami wskazał Jarocin jako miejsce, w którym miała powstać regionalna instalacja przetwarzania odpadów komunalnych (RIPOK). Decyzja ta spowodowała, że podejmowane działania musiały mieć dużo większy zakres. Wartość przedsięwzięcia wyniosła blisko 150 mln zł brutto, z czego ponad 83 mln zł stanowiło dofinansowanie unijne. Dodatkowo inwestycja wsparta została ze środków własnych spółki oraz gmin członkowskich Porozumienia Międzygminnego. Pieniądze na rozbudowę pochodziły ponadto z pożyczki ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej – w wysokości 13,6 mln zł.

– W 2017 roku rozpoczął się nieprzerwany ciąg inwestycji w zakresie zmiany Zakładu tak, aby w większym stopniu przygotować go do przerobu frakcji surowcowej, zbieranej selektywnie, nie rezygnując oczywiście ze zbierania i przerabiania odpadów zmieszanych – kontynuuje prezes WCR Jarocin. Momentem przełomowym był dla spółki 2021 rok, kiedy w strumieniu odpadów komunalnych, który trafiał do Zakładu, było ponad 50% odpadów selektywnie zebranych.

WCR Jarocin posiada komorę fermentacyjną. Została ona oddana do użytku pod koniec 2015 roku. Ma ona wydajność 16 tys. ton odpadów rocznie. Obecnie obok powstaje bliźniacza, która będzie miała niewiele mniejszą wydajność (15 tys. ton). W obecnie funkcjonującej komorze proces zachodzi beztlenowo. Wsadem jest frakcja podsitowa wydzielana z odpadów komunalnych zmieszanych, zawierająca duże ilości odpadów biodegradowalnych, uzupełniana o inne frakcje biodegradowalne. Drugi fermenter będzie dedykowany tylko bioodpadom selektywnie zbieranym. W wyniku fermentacji powstaje biogaz zawierający ok. 50-60% metanu. Z jednej tony odpadów uzyskuje się ok. 180 m3 biogazu, który podczas procesu kogeneracji jest przetwarzany na energię elektryczną i cieplną. Dzięki produkcji ciepła w kogeneracji WCR Jarocin ograniczyło do minimum zakup gazu sieciowego.

– Zakład jest w 100% samowystarczalny energetycznie. Łączna moc wytwórcza to ponad 3 MW, z czego 2,5 MW pochodzi z paneli fotowoltaicznych i 776 kW z kogeneracji na biogaz. Wszystkie budynki, na których istniała możliwość zamontowania (poza budynkami starej kompostowni i sortowni), mają panele na dachach. Instalacja fotowoltaiczna o mocy 1 MW jest też usytuowana na zrekultywowanej kwaterze składowiska. Park maszynowy Zakładu zwiększył się o 100% w porównaniu z rokiem 2015, a już wówczas nie był mały – podkreśla Witosław Gibasiewicz.

Systemem gospodarowania odpadami obsługiwanym przez WCR Jarocin jest dziś objęte ponad 370 tys. mieszkańców (w roku 2003 liczba ta wynosiła 45 tys.). Ilość bioodpadów (kuchennych i zielonych) zbieranych selektywnie zwiększyła się w ciągu ostatnich 5-6 lat w strumieniu odpadów komunalnych z 9 do 22% i spodziewany jest dalszy wzrost. Podobnie ma się rzecz z popiołem zbieranym selektywnie – tu odnotowano wzrost z 3 do 10%. Rośnie też ilość opakowań zbieranych selektywnie, co oczywiście sprawia, że strumień odpadów zmieszanych maleje.

Centrum stawia na przetwarzanie odpadów biodegradowalnych. – Wychodząc naprzeciw potrzebie zagospodarowania coraz większej ilości odpadów bio zbieranych selektywnie, WCR Jarocin rozbudowuje się o dodatkowe tunele kompostowe, drugą komorę fermentacyjną, dodatkowy zespół kogeneracyjny wraz ze zbiornikiem biogazu oraz plac przerobu odpadów bio – mówi prezes spółki.

– Powstająca instalacja niewiele różni się od tej już istniejącej ze względu na sprawdzone rozwiązania technologiczne, będące nieawaryjnymi oraz spełniające najwyższe normy środowiskowe – dodaje prezes Gibasiewicz. – Jest to jedna z lepszych i nowocześniejszych technologii beztlenowego przetwarzania odpadów biodegradowalnych, wpisująca się w najnowsze konkluzje BAT. Nowa instalacja przystosowana jest do tego, by z pofermentatu powstawały nawozy z frakcji zarówno stałej, jak i płynnej – wyjaśnia

WCR zaczęło już prace nad certyfikacją tych nawozów. We wrześniu 2023 r. nowa instalacja biogazu była na etapie rozruchów, od początku października ma już pracować w normalnym trybie.

Parametry techniczne instalacji fermentacji w WCR Jarocin:

• część biologiczna (stabilizacja tlenowa, frakcja 0-80 mm) – 67 000 Mg/rok,
• kompostownia I – 15 000 Mg/rok,
• kompostownia II (w budowie) – 16 000 Mg/rok,
• fermenter I – 16 000 Mg/rok,
• fermenter II – (w budowie) 15 000 Mg/rok,
• w 2022 roku wyprodukowano tu ponad 10 000 Mg produktu (polepszacz glebowy),
• w 2022 roku przyjęto około 31 tys. Mg odpadów biodegradowalnych.

Do głównych zalet jarocińskiej instalacji zaliczyć należy zmniejszenie emisji CO2 w związku z wykorzystaniem na potrzeby Zakładu wyprodukowanej na miejscu energii. – Dzięki samowystarczalności energetycznej spółka nie ponosi wysokich kosztów za zużycie energii, co przekłada się na opłaty za zagospodarowanie odpadów. Niskie koszty zużycia energii nie powodują też podwyższania opłaty „na bramie”. Z biogazu pozyskujemy energię elektryczną i cieplną, które są zużywane na potrzeby funkcjonowania instalacji, natomiast nadwyżki są odsprzedawane do sieci – wyjaśnia Witosław Gibasiewicz.

Szwedzkie inspiracje

Pomysł budowy kolejnej instalacji fermentacji opartej na bioodpadach komunalnych – w „Orlim Stawie” – pojawił się w trakcie wyjazdu studyjnego do Szwecji w 2010 r. – W Helsingborgu widziałem instalację opartą na selektywnie zbieranych bioodpadach, produkującą biometan wykorzystywany do napędu autobusów komunikacji miejskiej – wspomina Piotr Szewczyk. – Poferment dystrybuowany był jako środek nawozowy na pola okolicznych rolników. Wtedy pojawiła mi się koncepcja stworzenia RIPOK-u/instalacji komunalnej samowystarczalnej energetycznie w zakresie energii elektrycznej, ciepła i paliwa dla środków transportu – dodaje przewodniczący Rady RIPOK. Pierwszym krokiem w tym kierunku była instalacja kogeneracji oparta na biogazie składowiskowym, uruchomiona w 2016 r. Drugim etapem jest uruchamiana właśnie instalacja fermentacji selektywnie zbieranych bioodpadów komunalnych. Ma ona planowane możliwości rozbudowy i finalnie ma realizować zakładaną koncepcję zeroenergetyczności ZUOK-u „Orli Staw”.

Parametry techniczne instalacji fermentacji w ZUOK-u „Orli Staw”:

• fermenter o przepustowości 15 000 Mg/r, produkujący biogaz dla agregatu kogeneracyjnego,
• przepustowość docelowa na poziomie 30 000 Mg/rok,
• agregat kogeneracyjny o mocy elektrycznej 550 kW i 550 kW mocy cieplnej,
• zbiornik na biogaz o pojemności ok. 2500 m3, będący magazynem energii.

– Zeroenergetyczność „Orlego Stawu” jest istotnym elementem ochrony środowiska i zagospodarowania odpadów w naszym regionie, liczącym ok. 350 000 mieszkańców. Zapewniając bezpieczeństwo zasilania Zakładu, produkcję środków nawozowych oraz w przyszłości produkcję paliwa do napędu środków transportu przyczynia się, poza aspektami ekologicznymi, również do optymalizacji kosztów zagospodarowania odpadów – mówi Piotr Szewczyk. –Wytyczamy także kierunki dla innych tego typu instalacji, o czym świadczą liczne wizytacje naszego Zakładu – podsumowuje.

Produkowany w fermenterze biogaz po oczyszczeniu trafia do silnika agregatu kogeneracyjnego, który napędza prądnicę produkującą prąd wprowadzany do sieci wewnątrzzakładowej. Energia ta w większości jest wykorzystywana na potrzeby własne, a jej nadwyżka trafia do sieci krajowej. – Cały proces wytwarzania energii z biogazu jest zeroemisyjny, a nawet posiada ujemny wskaźnik emisyjności gazów cieplarnianych – podkreśla Piotr Szewczyk.

Dla subregionu leszczyńskiego

Instalacja przetwarzania odpadów komunalnych w Trzebani powstała w ramach Grupy Projektów Funduszu Spójności, która to grupa obejmowały budowę Zakładu Zagospodarowania Odpadów w Trzebani oraz zamknięcie i rekultywację 13 gminnych składowisk odpadów o łącznej powierzchni ok. 30 ha, niespełniających wymogów ochrony środowiska. Zakład Zagospodarowania Odpadów w Trzebani stanowi nowoczesną, wysoko zaawansowaną instalację technologiczną do zagospodarowania i unieszkodliwiania poszczególnych strumieni odpadów komunalnych, spełniającą najwyższe wymogi ochrony środowiska oraz w zakresie bezpiecznego unieszkodliwiania odpadów ulegających biodegradacji. Odpady przyjmowane są tu z 19 gmin subregionu leszczyńskiego, należących do Komunalnego Związku Gmin Regionu Leszczyńskiego.

Obiekt w Trzebani wyposażony jest w sortownię odpadów z selektywnej zbiórki, instalację segregacji mechanicznej odpadów zmieszanych i przygotowania biofrakcji, instalację fermentacji biofrakcji z odpadów komunalnych wraz z odzyskiem biogazu orazkompostownię odpadów zielonych. Na terenie obiektu znajdują się również: magazyn małych ilości odpadów niebezpiecznych, magazyn odpadów budowlanych oraz składowisko odpadów z pełną infrastrukturą towarzyszącą.

Instalacja fermentacji w Trzebani – dane techniczne:

• fermentacja sucha, pionowa „Dranco” firmy OWS,
• przepustowość – 31 000 Mg/rok,
• moc zainstalowana elektryczna – 0,966 MW,
• moc zainstalowana cieplna – 1,394 MW,
• średnia ilość uzyskanego biogazu z 1 Mg odpadów – 100 Nm3,
• średnia zawartość metanu w biogazie – ok. 60% CH4,
• buforowy zbiornik biogazu o pojemności 1500 m3.

– W instalacji biogaz uzyskany podczas procesu beztlenowej fermentacji kierowany jest na stację dwóch kogeneratorów oraz do kotłowni. Kogeneratory przetwarzają energię chemiczną zawartą w biogazie na energię elektryczną oraz cieplną – wyjaśnia Adam Pelec, kierownik Działu Fermentacji i Kompostowni w Zakładzie Zagospodarowania Odpadów w Trzebani. – Energia elektryczna wykorzystywana jest na potrzeby Zakładu, a nadwyżka kierowana jest do sieci, gdzie zostaje sprzedana firmie posiadającej koncesję na obrót energią elektryczną – dodaje. Energia cieplna wydzielona podczas spalania biogazu w kogeneratorach jest kierowana do węzła cieplnego znajdującego się w zakładowej kotłowni.

Kotłownia wyposażona jest w 2 kotły wodne służące do wytworzenia ciepła centralnego ogrzewania (co) oraz ciepłej wody użytkowej (cwu) oraz 2 kotły parowe służące do wytwarzania pary technologicznej kierowanej do podgrzewania wsadu do procesu fermentacji. Oba rodzaje kotłów pracują na biogazie z procesu fermentacji.

Kluczowy element systemu

Poznańska instalacja do odzysku odpadów biodegradowalnych zlokalizowana jest na północnych obrzeżach Poznania, w bezpośrednim sąsiedztwie składowiska odpadów miasta Poznania w Suchym Lesie.

Obok Instalacji Termicznego Przekształcania Odpadów Komunalnych jest kluczowym elementem systemu, który pomaga w wywiązaniu się z obowiązku recyklingu odpadów ulegających biodegradacji. Instalacja stanowi zaplecze techniczne umożliwiające przetwarzanie w procesie fermentacji i kompostownia selektywnie zebranych odpadów biodegradowalnych tj. odpadów zielonych pochodzących z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów i parków oraz odpadów kuchennych.

Inwestycja została dofinansowana ze środków unijnych Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013. Dodatkowe pieniądze na realizację inwestycji stanowiły między innymi pożyczka z NFOŚiGW oraz z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Poznaniu.

– Instalacja do odzysku odpadów biodegradowalnych została uruchomiona w 2016 roku. Niebagatelny wpływ na powstanie obiektu miały wymogi Unii Europejskiej. Konieczność realizacji infrastruktury do przetwarzania odpadów biodegradowalnych wynikała z obowiązku selektywnego zbierania tego typu odpadów i potrzeby efektywnego ich zagospodarowania, z wykorzystaniem energii zawartej w odpadach. Takie postępowanie z odpadami stanowiło priorytet UE, uwzględniało bowiem – określoną w dyrektywach – hierarchię postępowania z odpadami – mówi Maciej Nowicki, dyrektor ds. energetycznych z Zakładu Zagospodarowania Odpadów w Poznaniu. – Co więcej, Krajowy Plan Gospodarki Odpadami przewidywał konieczność zbiórki odpadów biodegradowalnych zarówno z gospodarstw domowych, jak i z obiektów zbiorowego żywienia. Ponadto, zgodnie z WPGO dla województwa wielkopolskiego, konieczne było zapewnienie przetwarzania selektywnie zebranych odpadów zielonych i innych bioodpadów oraz wytwarzanie z nich produktu o właściwościach nawozowych – twierdzi Maciej Nowicki.

Zastosowanie w obiekcie nowoczesnej technologii przyczynia się do dotrzymania standardów ochrony środowiska w regionie. Dodatkowo pozwala ona na osiągnięcie wysokiego poziomu odzysku energii z odpadów oraz recyklingu materii organicznej w trójstopniowym procesie przetwarzania. Przetwarzanie selektywnie zebranych odpadów biodegradowalnych z jednoczesnym pozyskaniem biogazu pozwala również zmniejszyć emisję metanu i innych gazów cieplarnianych do środowiska. Unieszkodliwianie biogazu przez spalanie w agregatach prądotwórczych obniża emisję dwutlenku siarki i tlenków azotu.

– Instalacja rocznie przerabia około 42 tys. ton odpadów, w tym odpady zielone pochodzące z pielęgnacji terenów zielonych, ogrodów i parków oraz odpady biodegradowalne, czyli odpady spożywcze i kuchenne z gospodarstw domowych – wyjaśnia dyrektor Nowicki.

Instalacja składa się z dwóch podstawowych segmentów technologicznych:

• instalacji fermentacji suchej odpadów zbieranych selektywnie, z segmentem energetycznego wykorzystania biogazu,
• instalacji kompostowania intensywnego w systemie zamkniętym odpadów powstałych po procesie fermentacji oraz odpadów zielonych zbieranych selektywnie, z późniejszym dojrzewaniem odpadów w pryzmach na placu pod wiatą.

Proces fermentacji suchej prowadzony jest w 7 komorach fermentacji. W wyniku prowadzenia fermentacji wytwarzany jest biogaz w ilości ok. 150-250 m3/h materiału wejściowego. Rocznie instalacja wytwarza ok. 2200 MWh energii elektrycznej, z czego część wykorzystywana jest na potrzeby własne instalacji, a reszta sprzedawana do ogólnokrajowej sieci elektroenergetycznej. Energia cieplna produkowana jest na poziomie 2000 MWh/rok, w większości wykorzystywana na potrzeby technologicznych instalacji.

– Wytwarzany biogaz jest uzdatniany poprzez oddzielenie kondensatu, odsiarczanie i zagęszczanie. Po uzdatnieniu jest kierowany do zbiornika biogazu, a następnie do modułu wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej. Biogaz jest wykorzystywany w 2 zespołach prądotwórczych, w których następuje produkcja energii elektrycznej i cieplnej. Energia elektryczna wykorzystywana jest na potrzeby własne całej instalacji, a reszta sprzedawana do ogólnokrajowej sieci elektroenergetycznej, natomiast energia cieplna wykorzystywana jest tylko na potrzeby własne – podsumowuje Maciej Nowicki.

Instalacja fermentacji w Suchym Lesie – dane techniczne:

• przepustowość docelowa – 42 000 Mg/rok,
• łączna moc znamionowa elektryczna – 2200 MWh,
• energia cieplna – 2000 MWh/rok,
• moc cieplna – ok. 500 kW,
• sprawność wytwarzania energii elektrycznej – powyżej 38%, przy zasilaniu gazem o zawartości CH4 powyżej 45%.

Pokazowa biogazownia

Instalacją o nieco innej specyfice jest Biogazownia Przybroda, która została otwarta w 2019 roku we współpracy z Uniwersytetem Przyrodniczym w Poznaniu. Od początku istnienia instalacja miała mieć charakter demonstracyjno-doświadczalny i służyć w celach edukacyjnych. Od czasu jej uruchomienia odwiedziło ją blisko 12 tysięcy osób. – Biogazownia wybudowana jest w technologii Dynamic Biogas, która charakteryzuje się niską awaryjnością, prostą obsługą oraz modułową zabudową – mówi Aleksandra Łukomska, specjalista ds. administracji z Dynamic Biogas. Podczas opracowywania technologii szczególną uwagę zwracano na podwyższenie wydajności oraz skrócenie czasu procesu fermentacji metanowej. – W przeciwieństwie do technologii starszego typu, Nawaro (stosowanej głównie w Niemczech), technologia Dynamic Biogas może pracować w oparciu o materiały odpadowe z różnych gałęzi przemysłu. Pomimo że w Biogazowni Przybroda stosowane są jedynie odpady pochodzące z sektora rolno-spożywczego, dzięki zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań, takich jak akcelerator biotechnologiczny, pionowy system mieszania czy obróbka wstępna, gwarantowany jest maksymalny uzysk biogazu z prawie każdego materiału organicznego, w tym również odpadów komunalnych – wyjaśnia Aleksandra Łukomska.

Parametry techniczne Biogazowni Przybroda:

• moc elektryczna biogazowni – 499 kW,
• moc cieplna – 560 kW,
• z uwagi na zastosowaną technologię produkowany biogaz charakteryzuje się wysoką zawartością metanu – powyżej 64%,
• z uwagi na doświadczalny charakter instalacja pracuje w oparciu o zmienne mieszanki substratowe, przez co w zależności od materiału wsadowego może przerobić różne jego ilości.

– Biogazownia Przybroda zasilana jest między innymi obornikiem produkowanym w Rolniczo-Sadowniczym Gospodarstwie Doświadczalnym, na którego terenie znajduje się instalacja, oraz odpadami z przetwórstwa rolno-spożywczego z okolicznych firm, które najczęściej same zgłaszają się do Biogazowni z prośbą o pomoc w zagospodarowaniu problematycznych odpadów – twierdzi Aleksandra Łukomska i dodaje, że wykorzystując odpady organiczne dostępne w regionie jednocześnie ogranicza się emisję gazów cieplarnianych oraz produkuje energię z odnawianego źródła, jakim jest biogaz. W procesie fermentacji metanowej powstaje również poferment, który wykorzystywany jest w celach nawozowych i charakteryzuje się lepszą przyswajalnością dla roślin. Można zatem powiedzieć, że dzięki biogazowni odpady generowane w regionie przetwarzane są w wysokowartościowe produkty.

Biogaz po oczyszczeniu jest spalany w silniku kogeneracyjnym i w ten sposób wytwarzane są energia elektryczna oraz ciepło. Całość wyprodukowanej energii sprzedawana jest do sieci elektroenergetycznej. Ciepło natomiast dostarczane jest do 58 rodzin we wsi oraz wykorzystywane do ogrzewania wszystkich budynków gospodarstwa doświadczalnego.

Z uwagi na rosnącą ilość odpadów z roku na rok liczba biogazowni komunalnych w Polsce będzie się zwiększać. Do tej pory główną barierą był brak odpowiedniej technologii, która poradziłaby sobie ze zmieniającym się sezonowo składem bioodpadów (zwłaszcza tych zbieranych w brązowych workach) oraz wszelkiego rodzaju zanieczyszczeniami wynikającymi z nieodpowiedniej segregacji. Obecnie coraz więcej firm posiada w swojej ofercie odpowiednie rozwiązania gwarantujące stabilność procesu.

Obiecujące perspektywy

Perspektywy rozwoju biogazowni komunalnych są obiecujące. Instytut Ochrony Środowiska – Państwowy Instytut Badawczy, szacując lukę inwestycyjną, wyliczył zapotrzebowanie na przedsięwzięcia w fermentację i kompostownie na ok. 40-50 nowych instalacji.

Biogazownie są stabilnym źródłem energii elektrycznej oraz cieplnej. Mogą być idealnym uzupełnieniem źródeł wytwórczych zielonej energii, a trwająca transformacja energetyczna oraz obowiązujące cele klimatyczne wymagają zredukowania emisji gazów cieplarnianych i jak najszybszego odejścia od węgla.

– W kontekście transformacji energetycznej biogazownie są kluczowym elementem i, biorąc pod uwagę potencjał produkcji biogazu lub biometanu w Polsce, powinny być jednym z głównych elementów odpowiedzialnych za produkcję zielonej energii w Polsce – uważa Witosław Gibasiewicz z WCR Jarocin.

Według Piotra Szewczyka, ideą transformacji energetycznej jest ograniczanie konsumpcji energii, jej lokalne wytwarzanie oraz zastępowanie źródeł opartych na paliwach kopalnych energią ze źródeł odnawialnych. Energia wytwarzana z biogazu spełnia z nadwyżką te wymagania. Podkreśla też, że zaletami instalacji fermentacji są stabilność wytwarzania energii i możliwość sterowania jej produkcją w korelacji z zapotrzebowaniem. Takich cech nie posiadają OZE oparte na energii słonecznej i wiatrowej. Instalacje pracujące na biogazie wytwarzanym z bioodpadów komunalnych będą z pewnością coraz istotniejszym elementem polskiego miksu energetycznego.

Zastosowane w instalacjach fermentacji nowoczesne technologie pozwalają ograniczać emisje, a produkowana energia ma status stabilnego OZE. – Rozwój tego rodzaju działalności, jak na to wskazują kraje wysoko rozwinięte, jest kierunkiem słusznym i wręcz niezbędnym, jeśli traktujemy odpady jako zasoby nie tylko materiałowe, ale też energetyczne. Proces fermentacji spełnia oba te wymagania – zauważa Piotr Szewczyk.

– Z uwagi na fakt, że rynek energii ulega zmianom skutkującym zwiększeniem wykorzystania niskoemisyjnych lub bezemisyjnych źródeł energii, konieczna jest odpowiedź na te potrzeby i taką odpowiedzią jest akurat zwiększenie wykorzystywania biogazu – potwierdza Maciej Nowicki.

Potencjał substratowy Polski sprawia, że biogaz jest jednym z najlepszych narzędzi, jakie powinny zostać zastosowane, by odejść od węgla. Dzięki uniwersalności biogazu może być on stosowany do produkcji energii lub – po dalszym oczyszczeniu (do postaci biometanu) – bezpośrednio wtłaczany do sieci ciepłowniczych lub wykorzystywany do produkcji biopaliw (bioLNG i bioCNG). Liczne dyrektywy i rozporządzenie na szczeblu krajowym i europejskim potwierdzają możliwość wykorzystania biogazu do obniżenia emisyjności różnych gałęzi przemysłu.

Dla rozwoju biogazowni komunalnych kluczowy jest również dostęp do środków niezbędnych do sfinansowania inwestycji. Takim narzędziem finansowego wsparcia jest program „Rozwój kogeneracji w oparciu o biogaz komunalny”, ogłoszony wiosną 2023 r. przez NFOŚiGW. Ma on na celu poprawę efektywności wykorzystania potencjału drzemiącego w odpadach ulegających biodegradacji.