Zmiany dotyczące lokalizacji wiatraków w gminach

Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ustawy – Prawo budowlane (druk nr 2964) w brzmieniu nadanym w sprawozdaniu Komisji Infrastruktury oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej (druk nr 3640) zakłada, że jeżeli na terenie danej gminy będzie planowana lokalizacja instalacji odnawialnych źródeł energii innych niż mikroinstalacje¹, w rozumieniu ustawy o OZE, w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego rada gminy będzie obowiązana określić obszary, na których ww. instalacje będą mogły zostać usytuowane. Ustawa przewiduje, że obszary te będzie należało wyznaczać się z określeniem ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu.

Co więcej, lokalizacja instalacji OZE, innych niż mikroinstalacje, będzie mogła nastąpić wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Tym samym niedopuszczalne będzie lokalizowanie takich instalacji na podstawie decyzji o warunkach zabudowy. W myśl proponowanych zmian, plan miejscowy przewidujący lokalizację ww. instalacji będzie sporządzany dla terenu położonego na obszarze obejmującym co najmniej granice stref ochronnych tych instalacji związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego oddziaływania tych instalacji na środowisko. Dodatkowo ustawodawca wprowadza przepis zgodnie, z którym rada gminy już na etapie opracowywania planu miejscowego będzie obowiązana określić planowaną moc instalacji OZE.

W praktyce oznacza to, iż wyłącznie mikroinstalacje (czyli instalacje o mocy nie większej niż 40 kW) będą mogły być lokalizowane na podstawie decyzji o warunkach zabudowy. Ustawa przewiduje ponadto, że od dnia 1 stycznia 2017 r. organy nie będą mogły wszcząć postępowań w sprawach wydania decyzji o warunkach zabudowy w sprawie wniosków dotyczących instalacji OZE, innych niż mikroinstalacje.

Kolejną istotną zmianą jest dopuszczenie możliwości jednoczesnego sporządzania planu miejscowego lub jego zmiany i zmiany studium. W takim przypadku:

• ­projekt planu miejscowego może zawierać rozwiązania niezgodne z obowiązującym studium;
• projekt planu miejscowego musi zawierać rozwiązania zgodne z treścią projektu studium;
• uchwała o przystąpieniu do sporządzania zmiany studium powinna określać zakres merytoryczny i cel planowanych zmian, w sposób zapewniający zgodność sporządzanego planu miejscowego ze studium.

Uchwalenie planu miejscowego będzie mogło nastąpić jednak najwcześniej po upływie 60 dni od przekazania studium wojewodzie.

Ustawa wprowadza także wymóg, by wniosek dotyczący uwzględnienia w projekcie planu miejscowego instalacji odnawialnych źródeł energii innych niż mikroinstalacje, zawierał podstawowe informacje dotyczące funkcji i wielkości planowanej inwestycji, planowany rodzaj i moc instalacji odnawialnych źródeł energii oraz poszczególnych obiektów.

Projekt zawiera także, jako konsekwencję powyższych zapisów, zmiany w przepisach Prawa budowlanego w zakresie elektrowni wiatrowych.

Projekt przedmiotowej nowelizacji w wyniku wywołanej dyskusji w Sejmie i złożonych poprawek ponownie trafił do sejmowej komisji infrastruktury.