Przyczyny, źródła i przebieg eutrofizacji wód powierzchniowych
OD REDAKTORA
Eutrofizacja, czyli przeżyźnienie wód powierzchniowych, stanowi podstawowe zagrożenie dla ekosystemów wodnych oraz w poważnej mierze ogranicza wykorzystanie wód dla zaopatrzenia ludności i przemysłu oraz rekreacji. Podstawową przyczyną tego nasilającego się niekorzystnego procesu jest gwałtowny przyrost liczby ludności. Wiąże się on bowiem z jednej strony ze zwiększeniem się ilości ścieków, z drugiej zaś z wyższym zużyciem nawozów stosowanych dla uzyskania wystarczającej ilości żywności.
Ten „skryty bicz” został rozpoznany dopiero w ostatnich kilkudziesięciu latach. Nadal jednak nieznany jest dokładny przebieg rozlicznych procesów powodujących wprowadzanie do rzek i jezior znacznie większych ilości związków azotu i fosforu. Ich ilość i wzajemny stosunek decydują o kierunku rozwoju ekosystemów wodnych wód powierzchniowych i Morza Bałtyckiego. Nadmierny rozwój glonów w okresie lata stanowi widomy symptom eutrofizacji wód. Jeżeli stosunek znajdującego się w wodzie azotu do fosforu jest większy od 60, to ograniczeniem rozwoju glonów jest ilość fosforu. Jeżeli stosunek N:P <20, czynnikiem limitującym staje się azot.
W Polsce i w krajach Unii Europejskiej przeciwdziałanie eutrofizacji wód polega głównie na wprowadzeniu „zasad dobrej (właściwej) praktyki rolniczej”, w samej Unii również na eliminacji stosowania środków piorących zawierających fosforany. Temu celowi służą dyrektywy UE nr 77/795/EWG o mon...
Eutrofizacja, czyli przeżyźnienie wód powierzchniowych, stanowi podstawowe zagrożenie dla ekosystemów wodnych oraz w poważnej mierze ogranicza wykorzystanie wód dla zaopatrzenia ludności i przemysłu oraz rekreacji. Podstawową przyczyną tego nasilającego się niekorzystnego procesu jest gwałtowny przyrost liczby ludności. Wiąże się on bowiem z jednej strony ze zwiększeniem się ilości ścieków, z drugiej zaś z wyższym zużyciem nawozów stosowanych dla uzyskania wystarczającej ilości żywności.
Ten „skryty bicz” został rozpoznany dopiero w ostatnich kilkudziesięciu latach. Nadal jednak nieznany jest dokładny przebieg rozlicznych procesów powodujących wprowadzanie do rzek i jezior znacznie większych ilości związków azotu i fosforu. Ich ilość i wzajemny stosunek decydują o kierunku rozwoju ekosystemów wodnych wód powierzchniowych i Morza Bałtyckiego. Nadmierny rozwój glonów w okresie lata stanowi widomy symptom eutrofizacji wód. Jeżeli stosunek znajdującego się w wodzie azotu do fosforu jest większy od 60, to ograniczeniem rozwoju glonów jest ilość fosforu. Jeżeli stosunek N:P <20, czynnikiem limitującym staje się azot.
W Polsce i w krajach Unii Europejskiej przeciwdziałanie eutrofizacji wód polega głównie na wprowadzeniu „zasad dobrej (właściwej) praktyki rolniczej”, w samej Unii również na eliminacji stosowania środków piorących zawierających fosforany. Temu celowi służą dyrektywy UE nr 77/795/EWG o mon...
